یکی از روش‌های کلاسیک ایستادن این است که پاها را به عرض شانه باز کنید. سپس پای چپ را جلو برده و کمی خم کنید و پای راست عمود و در راستای دست راست‌تان ( که عقب چوب را گرفته است ) باشد. البته با فرض اینکه با دست راست ضربه می‌زنید.

اما تنها یک قالب ایستادن را برای همه افراد توصیه کردن، چندان جالب و درست به نظر نمی‌آید، به جای آن بهتر است ببینیم که چه پارامترهایی در ایستادن (stance) حیاتی است و سپس شما با در نظرگرفتن این عناصر، خود به نحوه ایستادن دلخواه پی ببرید.
اولین نکته این است که برای احتراز و دوری جستن از حرکت بدن در هنگام ضربه، باید وزن بدن‌تان را بین دو پا بطور مساوی تقسیم کنید.
دومین مسأله این است که بگونه‌ای بایستید که مانعی برای راحتی حرکت چوب، توسط بدن‌تان ایجاد نشود.
و آخرین نکته این که، بگونه‌ای بایستید که بتوانید چوب را در یک محور مستقیم و حتی‌الامکان موازی با سطح میز نگاه دارید.

خب حالا دیگر می‌توانید با در نظرگرفتن سه عنصر، تقسیم وزن بین دو پا، راحتی ضربه و هم‌محوری، بدون اینکه دنبال فشارآوردن به خود برای تقلید از نحوه ایستادن دیگران باشید، خودتان بهترین حالت ایستادن خود را کشف کنید.

آموزش اسنوکر – اصول پایه – چگونگی گرفتن چوب توسط دست پشتی منظور از Grip، همان دستی است که شما با آن چوب را گرفته و باصطلاح دست عقبی شما به ‌حساب‌می‌آید. یک پیشنهاد طنزآمیز برای Grip این است که، جایی از چوب را بگیرید که بتوانید به راحتی آن را بر سر فرد دیگری بکوبید!

 

نکات مهم در بازی بیلیارد:

1- چوب را به هیچ‌وجه با دست خود فشار ندهید و شل بگیرید. تا مزاحمتی برای حرکت مستقیم چوب شما در هنگام ضربه ایجاد نشود.

2- از آنجاییکه چوب باید حتی‌الامکان حالت موازی با سطح میز داشته باشد، می‌توانید براحتی دقت کنید که آرنج ِ خم‌شده شما با چوب زاویه‌ای 90 درجه یا کمی کمتر از 90 درجه را تشکیل دهد.

 

3- نه لزوماً ولی بهتر است که مچ شما هم انحرافی به چپ و راست نداشته و در راستای ساعدتان باشد.

محکم‌گرفتن و فشاردادن چوب با دست هنگام ضربه، یکی از متداول‌ترین اشتباهات در بازی است و بدترین حالت آن، حالتی است که شما برای زدن ضرباتِ با قدرت بیشتر، بر میزان فشاردادن چوب خود، بیافزایید.
این عمل علاوه بر اینکه از حرکت مستقیم و راحت چوب جلوگیری می‌کند، باعث بالاآمدن ناخودآگاه انتهای چوب‌تان، در هنگام ضربه می‌شود.

پس یادتان باشد چوب را شل بگیرید!

برای اطمینان از درستی عملکردتان، کافی است عادت کنید که چوب را تنها با انگشت شست و انگشتان 2 و 3 خود بگیرید و انگشت‌های 4 و 5 را آزاد بگذارید.

 

اصول پایه ورزش بیلیارد

پل بستن و انواع آن هنگامی که شما با دست راست خود ضربه می‌زنید و در حالیکه با دست راست، قسمت انتهایی چوب را گرفته‌اید، دست چپ شما، نقش یک پل (Bridge) را ایفا می‌کند.
در واقع توسط انگشتان کانالی را بوجود می‌آورید تا بتوانید چوب خود را در آن قرار داده و در هنگام ضربه، چوب را در یک خط مستقیم حرکت دهید. شما بدون داشتن یک پل محکم و راحت، شانس بسیار کمی برای بازی درست و بالطبع در پاکت (Pocket) انداختن توپ‌های هدف خواهید داشت.

برای شروع، کف دست‌تان را کاملاً روی سطح میز بگذارید و انگشت شست را به گونه‌ای به انتهای انگشت اشاره‌تان بچسبانید که شکلی شبیه به حرف (V) انگلیسی، مابین این دو انگشت، بوجود بیاید.

حتی می‌توانید برای محکم‌تر کردن پل خود، نوک انگشت سبابه را کمی داخل پارچه سطح میز (Cloth) فرو ببرید. حال 4 انگشت خود را در همین وضعیت، اندکی به سمت انگشت شست خود بچرخانید تا هنگامی‌که چوب را بین دو انگشت قرار می‌دهید، با قسمت گوشتی بالای انگشتان تماس نداشته باشد و مانعی برای حرکت مستقیم چوب‌تان نشود.
حتی‌الامکان پل خود را در فاصله 15 تا 20 سانتی‌متری توپ سفید (Cue Ball) بنا کنید.

 

این پلی که توضیح داده شد، معروف به پل باز است که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نکته مهمی که باید به آن توجه کنید این است که هیچگاه تا موقعی‌که از راحتی و استحکام پل خود اطمینان حاصل نکردید، ضربه نزنید.
شما با توجه به اینکه قصد ضربه‌زدن به کدام قسمت از توپ سفید را دارید، باید ارتفاع پل خود را تنظیم کنید، اما دقت کنید تا همواره نوک هر 4 انگشتتان روی میز باشد و انگشتان را از وسط خم نکنید.

 

پل‌های مکانیکی (Rest) :

برای استفاده در زمان‌هایی است که توپ سفید در محلی از میز قرار گرفته که طول چوب کافی نیست.
در انتها فراموش نکنید که عدم بهره‌بردن از یک پل محکم و استوار، به کل، سیستم ضربه‌زنی شما را با اشکال مواجه می‌کند.