صلاً فکر کردین چرا حجم بیش‌تر بدن آدما آبه؟!
چون برای زنده بودن و زندگی کردن، بهش نیاز دارند!

– آب ترکیبی از هیدروژن و اکسیژنه. مایع، روان، در جریان و متحرکه! سنگینه… اما خیلی چیزا روش سبک میشن. بر آتش غلبه داره. اگه راکد بمونه، به باتلاق تبدیل می‌شه!

انسان هم در حرکته که قوی می‌شه؛ در تغییره که استعدادهاش نمود پیدا می‌کنه؛ می‌تونه بر خشمش غلبه کنه و یا می‌تونه با حرفاش، خشمی رو فرو‌بنشانه. اگه راکد بمونه، بی‌استفاده شده و می‌میره!

– آب وقتی از بین ذرات سنگ و شن و ماسه عبور می‌کنه، زلال و شفاف می‌شه. خنک می‌شه و انرژی می‌گیره.

انسان هم وقتی سختی می‌کشه، نرم می‌شه. ملایم و اصیل به اصلش برمی‌گرده. خالص می‌شه و انرژی جدید برای ادامه‌ی زندگی پیدا می‌کنه.

– آب به اشکال مختلف ظرفی که درونشه، درمی‌آد. مواد برای تبدیل شدن، بهش نیاز دارند.

آدمی هم می‌تونه با محیط‌های مختلف، سازگاری پیدا کنه و خیلی جاها وجودش، یه نیازه؛ بدون وجودش، خیلی کارا انجام نمی‌شه.

– آب خاصیت پاک‌کنندگی داره.

انسان اگه خودش دارای روح پاکی باشه، می‌تونه با اعمال و رفتارش، دیگران رو هم پاک کنه.

– آب می‌تونه شیرین، تلخ یا شور بشه.آدما گاهی خوش‌اخلاق و گاهی بداخلاق می‌شن و گاهی هم با تکرار مکررات، شور می‌شن.

– آب گاهی توی آسمونه و گاهی روی زمین و گاهی هم زیر زمین. گاهی قطره می‌شه و گاهی دریا. از بین نمی‌ره،‌ فقط تبدیل می‌شه.

انسان هم چه روحی و چه جسمی، مدام تغییر رویه و رفتار می‌ده. گاهی بهاندازه‌ی قطره، کوچیک می‌شه و گاهی به اندازه‌ی دریا، عظیم. گاهی تا عرش می‌ره و گاهی زمینی می‌شه.

– نور در آب شکسته می‌شه. آب در عین حالی‌که رنگ نداره اما نورو می‌شکنه و هفت‌رنگ ‌ازش به‌وجود می‌آره.

انسان هم می‌تونه کارای خارق‌العاده انجام بده. می‌تونه با رفتارهایمتفاوت، رنگ‌های مختلفی به خودش بگیره. هم‌چنین از رنگ‌ها انرژی بگیره.

– آب قدرت شفادهی داره. خالصش، زیباست. خالصش به حالت بخار درمی‌آد و هم‌چنین وقتی منجمد می‌شه، خالص می‌شه.

انسان هم می‌تونه انرژی شفادهی خود رو منتقل کنه و وقتی سختی می‌بینه و خالص می‌شه، ‌واقعاً زیبا و دوست‌‌داشتنی‌ می‌شه.

– آب در اثر انعکاس نور، آیینه می‌شه و همه‌چی رو درونش نمایش می‌ده. رنگ‌ها و ناخالصی‌ها تا حدودی اثر مفیدش رو کمتر می‌کنند.

آدمی هم اگه بخواد، می‌تونه مانند آیینه، زیبایی‌ها یا زشتی‌های جهان و آدمای دیگه رو منعکس کنه. می‌تونه واقعیت رو نشون بده.

– آب بلورهای خالصش، به اشکال زیبای هندسی درمی‌آد و تحت‌تأثیر خوبی و بدی قرارمی‌گیره.

انسان هم روح و جسمش، تحت‌تأثیر خوبی و بدی قرارمی‌گیره‌ در‌نتیجه هاله‌ی اطرافش، به رنگ‌ها و اشکال مختلفی درمی‌آد.

– آب صبوره، بسیار صبور…
از سنگ هم قدرت بیش‌تری داره. آروم‌آروم و کم‌کم، سنگ‌ها رو خرد می‌کنه. کوهِ به اون محکمی و بزرگی رو می‌شکنه و ذراتش رو با خودش می‌بره.

آدمی اگه بخواد، بسیار صبور و مقاومه و با تلاش، کوه رو هم جدا می‌کنه.

– آب خیلی دیر به بخار تبدیل می‌شه و به‌راحتی گرم یا سرد نمی‌شه.

انسان اگه از عقلش استفاده کنه، به‌راحتی تحت‌تأثیر محیط اطراف قرارنمی‌گیره.

– آب زندگی‌بخشه و هرچه خالص‌تر در هر‌جا وجود داشته باشه، باعث شادی و آرامشه.

و آدمی اگه خالص و یک انسانِ به تمام معنا باشه، در هر‌جا باعث آرامش بقیه‌ی موجودات و کائناته!

فکر نمی‌کنید آدما هم، ‌چون بیش‌تر حجم بدن‌شون آبه، زمانی می‌تو‌نند متعادل باشند که ویژگی‌های آب رو به خود بگیرند؟!!