بالا آمدن سطح آب دریا ها

زندگی در کنار آب چیز جدید و منحصر به فردی نیست. از ده ها هزار سال پیش اجداد ما کسانی بودند که با آب زندگی بسیار بهتری داشتند ولی اکنون این موضوع تبدیل به بحرانی جهانی شده است.
ذوب شدن یخچال ها و خشکسالی و بالا آمدن سطح آب دریا ها در سرتاسر جهان مردم را وحشت زده و دانشمندان را بسیار نگران کرده است. ما با دانستن همه این مسائل باز هم دست به اقداماتی می زنیم که بسیار برای محیط زیست مضر است. همیشه بالا و پایین آمدن سطح آب دریاها همه را وحشت زده کرده است ولی متاسفانه ما در قرن ۲۱ به لطف عصر صنعتی افزایش قابل توجه سطح آب دریا ها را تجربه می کنیم.
دکتر ساعی ریاست ستاد بحران آذربایجان شرقی می گوید: “ما در سال های پیش جلساتی مبنی بر افزایش آب دریاچه ارومیه داشتیم که خدایی نکرده شهر های حوضه آبریز آن زیر آب نروند، چندی طول نکشید که هم اکنون جلسات مقابله با خشکسالی آن را برگزار می کنیم.”

یافته‌های جدید پژوهشگران نشان می‌دهند که افزایش سطح آب دریاها که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پیامدهای گرمایش جهانی است، تا ۳۰۰ سال آینده نیز ادامه خواهد داشت و حتی اگر پیش از پایان قرن حاضر گازهای گلخانه‌ای از بین بروند، آب دریاها همچنان به افزایش سطح خود ادامه خواهند داد.

بر این اساس برای هر پنج سال میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای به اوج خود رسیده و پس‌ازآن شروع به کاهش می‌کند. به‌عنوان نمونه اگر میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در سال ۲۰۳۰ به اوج خود برسد، میزان انتشار این گازها در سال ۲۰۲۵ در سطح پایینی خواهد بود که درنتیجه آن سطح آب دریاها تا سال ۲۳۰۰ میلادی نزدیک به ۸ اینچ (برابر با ۲۰٫۳۲ سانتی‌متر) افزایش خواهد داشت.

بالا آمدن سطح آب دریا ها معضلی بزرگ

بالا آمدن سطح آب دریا ها در چندین سال اخیر موجب خسارات جبران ناپذیری در کشور های ساحلی و … شده است که میلیون ها نفر را بی خانمان و زندگیشان را نابود ساخته است. این تغییرات را باید جدی گرفت چون قبلا باعث انقراض نیز شده است.

افزایش سطح آب دریاها یکی از نمونه اثرات تغییرات آب‌وهوایی بوده که در این پژوهش‌ها به آن پرداخته‌شده است. دلیل افزایش سطح دریاها می‌تواند اثر فرآیندهای مختلفی ازجمله گرم شدن اقیانوس‌ها و ذوب شدن یخچال‌های طبیعی به‌ویژه از بخش‌های گرینلند و قطب جنوب باشد. گرم شدن اقیانوس‌ها باعث افزایش حجم آب می‌شود که درنتیجه بالا بردن سطح آب دریاها را در بر خواهد داشت. این دو عامل ممکن است حتی پس از توقف انتشار گازهای گلخانه‌ای ادامه داشته و اثر خود را بر سطح آب دریاها مثبت کرده باشد.
طبق تحقیقات جدید تیم PLOS One نشان داده شده است که به ازای هر ۱ متر بالا آمدن سطح آب دریا ها، فقط در ایالت های جنوبی آمریکا هزاران سایت باستان شناسی نیز از بین می روند و این امر تاریخ بشر را نیز تهدید می کند. این تصویری که می بینید توسط دانشمندان آمریکایی برای حفظ سایت های باستان شناسی طراحی شده است که نشان می دهد کدام سایت در کدام نقطه از سطح آب دریاها قرار دارد و کدامیک در معرض خطر هستند!

بالا آمدن سطح آب دریا ها تاریخ را زیر آب می برد

همانطور که خواندید نتایجی که دانشمندان آمریکایی بدست آورده اند اصلا امید بخش نیست چون با هر ۱ متر بالا آمدن سطح آب دریا تا پایان قرن حدود ۱۳ هزار مکان حفاری تاریخی و باستانی زیر آب خواهند رفت که فقط ۴ هزار مورد آن ها در فلوریدا است و اگر سطح آب دریاها فقط ۵ متر بالا بیاید بیش از ۳۲ هزار سایت تاریخی و باستانی در انجا زیر آب خواهند رفت.

بر اساس نظریه این پژوهشگران، بااینکه افزایش ۲۰ سانتی‌متری سطح آب دریاها از آغاز قرن بیستم آغاز شد و تا حد زیادی در اثر گرم شدن کره زمین و ذوب شدن یخ‌های قطبی ایجادشده است ولی بازهم این فرایند بی‌سابقه به نظر می‌رسد.

پژوهش‌ها و تجزیه‌وتحلیل‌های متخصصان در ANU در رابطه با روند تاریخی بالا آمدن آب سطح دریا نشان می‌دهد که این پدیده که تقریباً تا هزاران سال ثابت مانده بوده و از صد و پنجاه سال گذشته که جهان در مسیر صنعتی شدن قرار گرفت، شروع به افزایش کرده است. به نظر می‌رسد این تحقیقات نوسان سطح آب اقیانوس‌ها را در بیش از 35 هزار سال گذشته، که بر اساس تغییرات حجم یخ در سراسر جهان ایجادشده است را نشان می‌دهد.

حاصل پژوهش بر مجموعه هزار نمونه از رسوبات خاموش قدیمی بریتانیا، امریکا، گرینلند و جزایر سیشیل در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم (PNAS) منتشرشده است. دانشمندان با پژوهش بر این رسوبات و بررسی وجود ریشه‌های درخت در آب دریاها، توانستند به پایین بودن سطح آب دریاها در برخی دوره‌ها پی ببرند و هم‌چنین پیدا شدن فسیل نرم‌تنان در منطقه، در  تعیین سطح آب دریاها درگذشته کمک کرده است.

پروفسور کورت لامبک  Kurt Lambeck از دانشگاه ملی استرالیا (ANU) اعلام کرده است که سطح آب دریاها همیشه در نوسان بوده اما این نوسان بیش از ۲۰ سانتی‌متر افزایش را در طول چندین هزار سال گذشته نشان می‌دهد. او ادامه داد، در شش هزار سال گذشته پیش از ایجاد دنیای فنّاوری و تأثیر آن در زندگی بشر، سطح آب دریاها ثابت بوده است.

در این موضوع گروه تحقیقاتی پروفسور  لامبک افزایش درجه حرارت هوا را دلیل اولیه ذوب یخ‌های قطبی و انبساط حرارتی دریاها و درنتیجه افزایش سطح آب دریاها دانسته‌اند. به‌طورقطع این پدیده غیرمعمول به‌جز برای دوره‌های یخبندان، بی‌سابقه است.

از دیگر نتیجه‌های به‌دست‌آمده این تحقیقات این است که حتی اگر همین امروز انتشار کربن متوقف شود، فرآیند افزایش آب دریاها برای چند سده ادامه پیدا خواهد کرد. پروفسور لامبک  یادآور می‌شود که، ما نمی‌توانیم اثرات مخربی که مهروموم‌ها توسط صنعتی شدن جهان در آب‌وهوا داشته‌ایم را یک‌شبه از بین ببریم.

در ادامه با سایت دانشجو همراه باشید

علاوه بر این، تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که با توجه به عوامل محیطی و انسانی خطر بیشتری آینده را تهدید می‌کند و جوامع انسانی باید بر پایه این مسائل یک برنامه‌ریزی صحیح نسبت به کاهش سطح دما و روند افزایشی سطح آب دریاها داشته باشند. این پژوهش‌ها بر پیامدهای صدها ساله تغییرات آب‌وهوایی تأکیددارند که باید به آن توجه شود.

شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در مجله ارتباطات طبیعت (Nature Communications) به چاپ رسیده و قابل‌دسترس است.

بالا آمدن سطح آب دریا ها همین حالا هم آغاز شده

جاش ولز از دانشگاه ساوث بند که عضوی از این تیم تحقیقاتی است می گوید : “باید هر چه سرع تر راهکاری برای مقابله با بالا آمدن سطح آب دریا ها در نظر گرفته شود چون وضع حال حاضر بسیار وخیم است و اگر چندی بگزرد ببینید چه اتفاقات ناگواری می تواند اتفاق بیافتد. سایت های باستان شناسی در کنار دریاها در حال فرسایش و تخریب هستند و باید سریع چاره ای اندیشید.”
جهان در حال نابودی است و خواندن این مقاله چیزی را درست نمی کند ولی می تواند بسیاری از اطلاعات لازم را به شما بدهد.

از اواخر قرن ۱۹ میلادی متوسط دمای زمین، حدود ۰/۵ درجه سانتی گراد افزایش یافته است. برخی دانشمندان معتقداند، متوسط دمای کره زمین تا سال ۲۱۰۰ بین ۱ تا ۶ درجه سانتی گراد افزایش می‌یابد.

افزایش دمای کره زمین باعث ذوب شدن یخهای قطبی می‌شود که نتیجه این اتفاق افزایش سطح آب دریاها خواهد بود. به طور مثال: بخش بزرگی از کوه یخ لارسن بی در سال ۲۰۰۲ در جنوبگان جدا شد؛ یا بعد از ۳۰۰۰ سال توده یخ عطیم واردهانت در سال ۲۰۰۳ در اقیانوس شمالگانفرورفت.

افزایش سطح آب دریاها، کشتی‌رانی و بهره‌برداری نفتی را در آن مناطق دچار مشکل می‌کند.