دانشمندان مکانيسمي را کشف کرده اند که باعث نقص در گروهي از سلولهاي مغزي مي شود که کليد توسعه ALS يا بيماري لو گرينگ است . محققان اميدوارند که اين کشف به يک هدف جديد براي درمان اين بيماري و ديگر بيماري هاي عصبي که ممکن است علت مشابهي داشته باشند منجر خواهد شد.

تيم توسط Hande Ozdinler استاديار دپارتمان مغز و اعصاب Ken and Ruth Davee در دانشگاه Northwestern هدايت مي شود و يافته هاي خود را در مجله قشر مخ گزارش داد.

اسکلروزيس آمبوتروفيک جانبي (ALS)براي اولين بار هنگامي که بازيکن بيس بال آمريکا به نام لو گريگ بخاطراين بيماري در سال 1941 درگذشت مورد توجه عموم قرار گرفت.

ALS يک بيماري است که به تدريج نورونهاي حرکتي را نابود مي سازد – سلول هاي مغز که حرکت ماهيچه را کنترل مي کنند- منجر به ضعف عضلاني افزاينده ، اختلال در گفتار، مشکلات بلع و تنفس، و در نهايت فلج و مرگ مي گردد.

ALS در افراد مختلف با سرعت هاي متفاوتي پيشرفت مي کند – طول عمر متوسط پس از تشخيص بين 2 تا 5 سال است.

مطالعه توضيح مي دهد که چرا سلول هاي عصبي حرکتي فوقاني در معرض خطر تخريب هستند

پيش از اين ، پروفسور Ozdinler نقش مهم نورون هاي حرکتي فوقاني – يک گروه کوچک از سلول هاي عصبي در مغز – را در توسعه ALS اثبات کرده بود.

در اين مطالعه تازه، تيم شروع به توضيح اين مطلب مي کند که چرا اين گروه از سلول هاي عصبي – که تنها 150000 از 2 ميليون سلول در مغز را تشکيل مي دهند – در معرض تخريب است.

آنها يک مدل جديد از موش ها براي مطالعه نورون هاي حرکتي فوقاني استفاده کردند و دريافتند که افزايش استرس در شبکه آندوپلاسمي (ER) يک علت مرگ نورون حرکتي فوقاني است. ER يک جزء سلولي که به عنوان محلي براي ساخت پروتئين و چربي فعاليت مي کند.

مدل جديد نژادي از موش که فاقد ژن UCHL1 است. مطالعات قبلي جهش در اين ژن به نقص حرکتي در بيماران انساني ارتباط داده است. با استفاده از کشت سلولي و نمونه هاي جديد موش ، تيم دريافتند که از دست دادن عملکرد پروتئين UCHL1 ، مسيرهاي تنظيم پروتئين ، استرس شبکه آندوپلاسمي و بقاي نورون هاي حرکتي فوقاني را تحت تاثير قرار مي دهد.

پروفسور Ozdinler در اظهار نظر در مورد اين يافته مي گويد :

“حالا که ما اهميت نورون هاي حرکتي فوقاني را درک مي کنيم ، به توسعه روش هاي درماني که بقاي آنها را بهبود مي بخشد نياز داريم.اين مطالعه به ما هدفي براي ادامه مي دهد ، مارا يک گام به ساخت استراتژي هاي درمان موثر نزديک تر مي سازد. “

يافته ها مي تواند پيامدهايي براي پارکينسون، آلزايمر داشته باشد.

پروفسور Ozdinler مي گويد در حالي که انواع ديگر سلول مغز بسيار بيشتر از نورون هاي حرکتي فوقاني هستند ، عملکرد اين سلول ها حياتي است. او توضيح مي دهد :

“آنها با جمع آوري، يکپارچه سازي، ترجمه و انتقال پيام مغز به اهداف نخاعي به عنوان سخنگوي مغز عمل مي کنند ، و با اين کار حرکات ارادي را آغاز و تعديل مي کنند. “

پيش از اين، دانشمندان بر اين باور بودند نورونهاي حرکتي ستون فقرات در ALS مهم ترند و نورون هاي حرکتي فوقاني نقش ثانويه را ايفا ميکنند .

تيم معتقد است که يافته ها همچنين مي تواند کاربردهايي را در مورد بيماري هاي عصبي ديگري که تا حدودي با استرس شبکه آندوپلاسمي ايجاد مي گردند از جمله بيماري پارکينسون و آلزايمر داشته باشند.

ALS اخيرا و هنگامي که در سال 2014 ويدئوهاي چالش سطل يخ مرتبط با ALS به صورت ويروسي برروي اينترنت رفت در صدر موضوعات بود. و در نسخه هاي اخير فيلم نظريه همه چيز ديديدم که چگونه استفن هاوکينگ فيزيکدان و کيهان شناس – که 50 سال با ALSزندگي کرد – و همسرش در سال هاي نخست با چالش ها مواجه شدند.

نظریه دیگری که چگونه ALS پیشرفت می کند فرضیه چارچوب بی ثباتی است. این فرضیه پیشنهاد می دهد که این بیماری زمانی شروع می شود که فرآیند پاکسازی دلخل سلول های مغزی نمیتواند با سرعت تولید مواد زائد برابر باشد.

در اکتبر 2014 اخبار پزشکی امروز دریافت که چگونه بی ثباتی افزاینده پروتئین ممکن است یک علت ALS باشد. محققان دریافتند که جهش های مختلف در یک ژن خاص -SOD1- ممکن است سبب بی ثباتی در پروتئین های SOD گردد ، به این معنی که آنها نمی توانند به درستی متعادل شوند و سریعتر از آنچه فرآیند پاکسازی از عهده آن بربیاید در سلول های مغز تجمع می یابند.

ترجمه : آزاده – د (مـدیـر بخش علومـ بـالینـی و درمـانـی)