آیا تا به حال در مورد روش تصویر برداری با گسیل پوزیترون یا به اختصار انگلیسی (PET) را شنیده اید.

دستگاه تصويربرداري پوزيترون متشكل از هزاران دتكتور حساس به اشعه گاما هست كه به صورت استوانه حول يك محور قرار گرفته است. و هنگام تصويربرداري هدف تصويربرداري در محور قرار مي گيرد.

هنگام نابودي پوزيترون در هدف(عامل پوزيترون زا به بدن مريض تزريق شده است) دو پرتو گاما با انرژي 511 كيلوالكترون ولت در راستاي هم و با زاويه 180 درجه منتشر مي شود. حال اگر منبع پويترون دقيقا در روي محور قرار گيرد زمان رسيدن به دتكتورها كه در دو جهت مخالف قرار دارد مساوي است و مبدا نشر پوزيترون مركز تشخيص داده مي شود. به هر اگر اندكي از مركز فاصله گيرد. فاصله مبدا نشر از دو طرف يكي نخواهد بود و زمان رسيدن دو پرتو با مبدا يكسان يكي نخواهد بود و دتكتورها بااستفاده از اختلاف زماني دو پرتو تصوير سه بعدي از تمامي مبدا پرتوها ايجاد مي كند.

به هر حال چون نحوه توزيع راديوداروها در بدن در بافتها متفاوت است تصوير سه بعدي ايجاد شده نشان دهنده نحوه توزيع راديودارو در بدن است.

و نحوه توزيع و تصميم گيري هاي بيولوژيكي به ساختار شيميايي راديودارو ارتباط دارد.در این روش یك ماده رادیواكتیو پوزیترون زا به بدن انسان تزریق می گردد و نحوه پخش ماده با تصویر برداری بررسی می گردد.

اما موادی كه پوزیترون زا هستند در هسته انها ژروتون اضافی وجود دارد كه باعث ناپایداری هسته اتم به واسطه دافعه ایجاد شدن بین بارهای مثبت كه اندكی از حالت معمولی زیادتر شده است می گردد. به همین دلیل در داخل هسته یك پروتون تبدیل به نوترون می شود و بار پروتون به صورت امواج یا ذره بدون وزن اما با بار مثبت پوزیترون از هسته خارج می شود.

در صورت وجود عارضه در بافت های استخوانی می توان با تصویر برداری PETمحل دقیق عارضه و چگونگی آن مشخص کرد.