پروردگارا
رهايم کن از سايه هاي خودم ،
از ويراني و سردرگمي روزگارم .
چرا که شب است و زائر تو نابينا.
دستم را بگير.
رهايم کن از نااميدي.
با شعله هاي خود چراغ بي فروغ اندوهم را لمس کن.
نيروي خسته ام را بيدار کن.
مگذار که با شمارش شکست هاي خود عقب بمانم .
بگذار جاده در هر قدم ، ترانه ي ” زندگي ” را برايم بخواند.
چرا که شب تاريک است و زائر تو نابينا.
