دکتر عباس اسدی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا با تاکید بر لزوم مهارتی شدن رشته‌های دانشگاهی اظهار کرد: زمانی که برخی دانشجویان تربیت شده در رشته روزنامه‌نگاری هنوز نمی‌توانند یک مقاله، مصاحبه، گزارش و یا خبر را بنویسند، نمی‌توان مهارتی به آن‌ها آموخت.

وی ادامه داد: مشاهده کرده‌ام که برخی دانشجویان در طول یک ترم تحصیلی، بعد از گذراندن یک درس در طول 16 جلسه ، هنوز توانایی نوشتن یک تیتر درست را ندارند، زمانی که چنین افرادی پس از فارغ‌التحصیلی در جایی مشغول به کار شوند، عملکرد نامطلوب آن‌ها سیستم آموزشی دانشگاه را زیر سئوال می‌برد. به همین علت بُعد مهارتی در برخی رشته‌ها مانند روزنامه‌نگاری باید بسیار پررنگ‌تر شده و حتی مقرراتی وضع شود تا طبق آن پاس کردن سایر واحدهای درسی به یادگیری مهارت‌های اساسی در دروس اصلی مشروط شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تاکید کرد: در این زمینه نباید سهل‌انگارانه عمل کرد و به اصطلاح به دانشجویان نمره‌ی مفت داد. برای مثال دانشجویی که اصول خبرنویسی را یاد نگرفته چگونه می‌تواند در آینده مصاحبه گر، مقاله یا گزارش نویس خوبی باشد. چرا که پایه او ضعیف است. ما باید در این موارد سختگیرانه عمل کنیم، اما متاسفانه دانشگاه‌ها آن طور که باید موشکافانه عمل نمی‌کنند.

اسدی افزود: در باره رشته‌های علوم ارتباطات تاکید شده است که بعد مهارتی رشته‌ها مورد توجه قرار بگیرد، اما نظر من این است که اگر قرار است چنین امری تحقق یابد، فرایند مهارتی شدن باید متناسب با رشته‌ها انجام شود، برای مثال نمی‌توان برای مهارتی شدن رشته روزنامه‌نگاری، بعد مهارتی رشته دیگری را الگو قرار داد.

وی یادآور شد: ما به دنبال ارتقای کیفیت آموزش هستیم اما در صورت به کار نبستن این توصیه‌ها در آینده دود آن به چشم دانشجویان، دانشگاه، مدیران، تصمیم گیران و همه افراد جامعه خواهد رفت که آن زمان برای جبران دیر خواهد بود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی  تصریح کرد: با در نظر گرفتن تمام مسائل و مشکلات موجود، افق روشنی را برای روزنامه‌نگاری در ایران نمی‌بینم و حتی حاضرم در قالب یک مناظره استدلال‌های خود را بیان کنم، اما متاسفانه برخی افراد با خوشبینی بیهوده نسبت به آینده منفعلانه نظاره‌گر هستند و اصطلاحا اوضاع را گل و بلبل می‌بینند.

اسدی ادامه داد: معتقد هستم که متاسفانه رشته روزنامه‌نگاری علی رغم اینکه رشته بسیار مهمی است و باید بسیار مورد توجه قرار بگیرد، اما در حال تهی شدن از محتوا است. برای مثال شاهد آن هستیم که روزنامه‌های کشور توانسته‌اند از درصد اندکی از فارغ‌التحصیلان این رشته بهره ببرند و همچنین دانش‌آموختگان نیز تنها می‌توانند درصد اندکی از مطالبی که در دانشگاه آموخته‌اند را در تکنیک‌های روزنامه نگاری به کار ببندند.

وی با طرح این سئوال که آیا در زمان کنونی آیا واقعا روزنامه نگاری به معنی واقعی کلمه در کشور وجود دارد یا نه، گفت: چیزی که دیده می‌شود “روزی نامه نگاری”است، نه “روزنامه نگاری”، به این معنا که افراد برای امرار معاش خود مطلب می‌نویسند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی درباره بازنگری محتوای مطالب دانشگاهی گفت: در حوزه روزنامه‌نگاری اعتقاد من این است که هیچ بازنگری‌ صورت نگرفته و بازنگری محتوای دروس این رشته را مطلوب ارزیابی نمی‌کنم چرا که بازنگری‌ها توسط عده خاصی انجام شده و در این فرایند از افراد مختلف با تفکرات متنوع استفاده نمی‌شود در نتیجه افکار متعدد و صداهای مختلف در این فرایند بازتاب داده نشده است.

اسدی اضافه کرد: البته شاید در بسیاری از حوزه‌ها این اتفاق افتاده باشد اما در حوزه‌هایی که من میشناسم، بازنگری‌ها بیشتر فرمالیته است و کار اساسی‌ای صورت نگرفته و اگر دقیق‌تر شویم، می‌بینیم که در به‌روز کردن محتوا، غیر از اضافه شدن چند منبع  به آن واحد درسی هیچ تحولی صورت نگرفته است ویا بدون تغییر دادن محتوا به عنوان یک واحد درسی پسوند اسلامی اضافه کرده‌اند و یا اگر هم محتوا اسلامی شده هیچ منبعی برای آن تولید نشده است.

وی خاطرنشان کرد: بازنگری محتوای دروس یکی از سیاست‌های اسلامی کردن دانشگاه‌ها و رشته‌ها است و هدف از بازنگری دروس این است که محتوای دروس به روز، بومی و اسلامی شوند. وقتی وضعیت بعضی از بازنگری‌ها در بعضی از دانشگاه‌ها را مشاهده می‌کنیم، متوجه می‌شویم هیچ یک از این اهداف تحقق پیدا نکرده اند یعنی نه به روز شده‌اند، نه بومی و نه اسلامی.

عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در پایان گفت: اکثر دانشگاه‌ها درباره این حوزه بی توجهی کرده‌اند و مسئولان دقت لازم را در این مورد به کار نگرفته‌اند و این مسئله باعث تکرار مکررات شده وسبب شده تا تغییری در محتوا صورت نگیرد.

انتهای پیام