میزان نرمال igg h pylori

هلیکوباکتر پیلوری باسیل گرم منفی، خمیده و میکروآئروفیلیک می باشد. هم اکنون این باکتری به عنوان عامل اصلی گاستریت مزمن، زخم های پپتیک (در هر دو ناحیه اثنی عشر و معده)، آدنوکارسینوم و لنفوم سلول های MALT شناخته شده است.

عفونت ناشی از این باکتری انتشار جهانی دارد و در تمامی گروه های سنی نیز مشاهده می شود. تخمین زده می شود که حدود پنجاه درصد مردم جهان ، آلوده به این ویروس هستند.

بر خلاف کشورهای توسعه یافته ، در کشورهای در حال توسعه انسان ها در سال های اولیه عمر خود با این باکتری آلوده شده و عفونت از طریق گوارش با بلع باکتری ایجاد می گردد.

اما احتمال انتقال شخص به شخص H.pylori نیز وجود دارد ، زیرا انتشار خانوادگی عفونت رخ می دهد. ولی مهم ترین راه انتقال از طریق آب است. در این مطلب قصد داریم توضیحاتی در رابطه با میزان نرمال igg h pylori ارائه دهیم.

میزان نرمال igg h pylori

یافته های بالینی

عفونت حاد می تواند به بروز بیماری در بخش فوقانی دستگاه گوارش منجر شود که با درد و حالت تهوع همراه است و در برخی از بیماران استفراغ و تب نیز ممکن است وجود داشته باشد.

این علائم یک الی دو هفته به طول می انجامد و بعد از استقرار H.pylori ، عفونت برای سال ها و احتمالا دهه ها و حتی تا تمام طول عمر فرد باقی می ماند. عفونت با این باکتری در بزرگسالان معمولا مزمن می باشد و بدون درمان دارویی بهبود نمی یابد، ولی حذف خود به خودی باکتری در کودکان دیده شده است.

گاستریت ناشی از این باکتری باعث عوارضی نظیر زخم معده (قسمت تحتانی معده یا ناحیه آنتر) ، دئودنوم ، آتروفی مخاط معده ، کارسینوم و لنفوم سلول های MALT معده می شود.

شایعترین فرم گاستریت ایجاد شده توسط این باکتری گاستریت غالب در ناحیه آنتر معده می باشد. در مقابل بیمارانی هم هستند که گاستریت غالب در ناحیه تنه معده دارند که منجر به آتروفی چند کانونی (multi focal) می گردد. این بیماران مستعد زخم معده ، آتروفی معده ، متاپلازی روده ای و بالاخره کارسینوم معده می باشند.

خطر زخم پپتیک در مبتلایان به عفونت H.pylori زیاد است و ریشه کنی (eradication) این باکتری به طور قابل توجهی خطر عود زخم پپتیک ناشی از H.pylori را کاهش می دهد. این باکتری در سال 1994 به عنوان کارسینوژن درجه یک برای کانسر معده شناخته شد. نقش H.pylori در سوء هاضمه بدون زخم (Non Ulceric Dyspepsia) نامشخص است ، ولی H.pylori در این بیماران شیوع بالائی دارد. در ایجاد عفونت ناشی از این باکتری، استعداد ژنتیکی میزبان نیز حائز اهمیت است. هلیکوباکتر هلمانی که مخصوص سگ، گربه و خوک می باشد ، نیز می تواند در انسان گاستریت خفیف ایجاد کند.

روش های تشخیص

روش های تهاجمی

روش های تشخیص میزان نرمال igg h pylori در زیر توضیح داده شده است:

الف: بیوپسی آندوسکوپیک از مخاط معده و انجام تست اوره آز سریع اولین انتخاب، بیوپسی مخاطی از ناحیه آنتر معده است که نمونه بیوپسی شده در درون محلول دارای اوره قرار داده می شود. تغییر رنگ محیط نشانه تجزیه اوره توسط H.pylori و همچنین قلیایی شدن محیط خواهد بود. حساسیت این روش 100-79 درصد و ویژگی آن 100-92 درصد است.

برداشتن تعداد زیاد نمونه به خصوص از تنه معده (علاوه بر ناحیه آنتروم) باعث افزایش حساسیت تست می گردد. موارد منفی کاذب در بیمارانی که دچار خونریزی فعال و یا خونریزی اخیر می باشند، کسانی که آنتی بیوتیک دریافت کرده اند و یا تحت درمان ضد ترشحی بوده یا هستند دیده می شود.

ب: بیوپسی آندوسکوپیک از مخاط معده و انجام کشت که فقط در موارد مقاومت به درمان جهت بررسی حساسیت آن به آنتی بیوتیک ها انجام خواهد شد و به طور معمول جهت تشخیص اولیه عفونت انجام نمی گیرد. ولی توصیه می شود در مواردی که درمان خط اول با شکست مواجه شد، انجام گیرد. این باکتری در دمای C°37 ، در یک محیط میکروآئروفیل طی 3 الی 6 روز بر روی محیط skirrow (حاوی وانکومایسین، پلی میکسین B، تری متوپریم) و یا شکلات آگار دارای آنتی بیوتیک های وانکومایسین، نالیدیکسیک اسید و آمفوتریسین رشد می کند.

روش های غیر تهاجمی

آزمون های سرولوژیک

روش های ارزانی می باشند اما از آنجائیکه سویه های H.pylori در مناطق جغرافیایی مختلف ، متفاوت می باشند. عدم استفاده از آنتی ژن های بومی هر منطقه در کیت های تشخیصی آزمایشگاهی باعث کاهش حساسیت این تست ها می گردد. آنتی بادی از کلاس IgG در 95-94 درصد بیماران، تقریبا 2 ماه بعد از ورود باکتری به بدن مثبت شده و پس از ریشه کنی عفونت تا یک سال یا بیشتر مثبت باقی می ماند. خصوصیت این تست حدود 71-41 درصد است که نشانه موارد بالای مثبت کاذب ، در اثر آنتی بادی بوجود آمده در سایر عفونت ها و ایجاد واکنش متقاطع با این تست است.

آزمون های سرولوژیک

تست تنفسی اوره (Urea Breath Test)

این شیوه بر اساس فعالیت آنزیم اوره آز هلیکوباکتر پیلوری است. اوره نشاندار ( 14C- or 13C- urea) موجود در کپسول خوراکی که توسط بیمار خورده می شود به آمونیاک و CO2 حاوی کربن نشاندار شده، متابولیزه شده و CO2 از طریق مخاط به جریان خون انتشار یافته و از آنجا به شش ها و در نهایت به بازدم انتقال می یابد.با جمع آوری CO2 نشاندار موجود در بازدم میزان CO2 تولید شده در معده را می توان اندازه گیری نمود.

اگر CO2 نشاندار آشکار گردد نشانه عفونت فعال هلیکوباکتر پیلوری می باشد. به دلیل دوز بسیار پایین داروی مورد استفاده در این تست، مصرف آن در موارد بارداری و همچنین کودکان مجاز می باشد. حساسیت و ویژگی این روش که بیش از 94 درصد است برای تشخیص اولیه عفونت و همچنین پیگیری موفقیت درمان ریشه کن کننده به کار می رود. برای این منظور می بایست حداقل 4 هفته بعد از اتمام دوره درمان مجددا آزمایش تکرار شود.بنابراین روش مرجع (Gold Standard) جهت پیگیری درمان می باشد.

تست تنفسی اوره