پزودوافدرین داروی مهار کننده سرفه، خلط آور، نرم کننده‌ی مخاط و ضد احتقان بینی می باشد. ما در ادامه می خواهیم میزان و نحوه مصرف پزودوافدرین را عنوان کنیم.

میزان و نحوه مصرف پزودوافدرین

موارد مصرف پزودوافدرین

داروی ضدآلرژیک پزودوافدرین (Pseudoephedrine) یک ترکیب ضد احتقان است که با تنگ کردن رگ‌های خونی برای کاهش تورم و احتقان کار می‌کند، و برای تسکین موقتی آبریزش بینی و گرفتگی و درد سینوسی ناشی از عفونت‌هایی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) یا سایر بیماری‌های تنفسی (مانند تب یونجه، آلرژی و برونشیت) استفاده می‌شود.
ایمن بودن محصولات سرفه و سرماخوردگی برای کودکان زیر 6 سال اثبات نشده است. بنابراین، بهتر است از این محصول برای درمان علائم سرماخوردگی در کودکان زیر 6 سال استفاده نگردد، مگر اینکه پزشک برای کودک شما این دارو را تجویز کرده باشد.
همچنین بهتر است نوع قرص و کپسول آن برای کودکان زیر 12 سال استفاده نشود.
ضمن این که این دارو نباید بصورت خودسرانه برای کودکان استفاده گردد، نوع شربت پزودوافدرین برای کودکان مناسب‌تر است.
این نکته را در نظر بگیرید که محصولات سرفه و سرماخوردگی طول مدت سرماخوردگی را درمان و یا کوتاه نمی‌کنند و ممکن است عوارض جانبی جدی را ایجاد کنند، روش‌های طبیعی درمان سرماخوردگی (از قبیل نوشیدن مایعات کافی) بهترین راه درمان هستند. برای کاهش خطر عوارض جانبی جدی، با توجه به تجویز پزشک، دوز مناسبی از این دارو استفاده شود.

نحوه عملکرد پزودوافدرین در بدن انسان

پزودوافدرین با تاثیر بر گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک در مخاط دستگاه تنفسی، موجب تنگ شدن عروق و کاهش تورم مخاط بینی می شود و در حقیقت مجاری تنفسی بینی بازتر می شود. دارو می تواند موجب افزایش تخلیه ترشحات سینوس‌ها و باز شدن شیپور استاش مسدود شده، شود.
پزودوافدرین بطور ناقص در کبد متابولیزه شده و شروع اثر آن پس از 15 الی 30 دقیقه می باشد. که طی 30 الی 60 دقیقه به حداکثر می رسد. طول اثر دارو حدود 3 الی 4 ساعت می باشد.
دفع دارو از طریق کلیه صورت گرفته و در حدود 55 الی 75 درصد مقدار مصرفی به صورت تغییر نیافته دفع می شود. سرعت دفع در ادرار اسیدی افزایش می یابد.

میزان و نحوه مصرف پزودوافدرین

دوز مصرفی این دارو به دلیل داشتن عوارض جانبی حتماً باید طبق تجویز پزشک انجام شود. اما این دستورالعمل می تواند طبق روش زیر باشد:
بزرگسالان و کودکان 12 ساله و بزرگتر: مقدار 60 میلی‌گرم هر 4 الی 6 ساعت یکبار مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف 240 میلی گرم در روز است.
کودکان 6 الی 12 ساله: مقدار 30 میلی‌گرم هر 4 الی 6 ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف 120 میلی گرم در روز است.
کودکان 2 الی 6 ساله:( در صورت تجویز پزشک) مقدار 15 میلی‌گرم هر 4 الی 6 ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف 60 میلی گرم در روز می باشد.

مصرف پزودوافدرین در دوران بارداری

پژوهش‌هایی که در زمینه حیوانات انجام شده است نشان داده که این دارو عوارض جانبی دارد ولی هنوز مطالعات کافی برای انسان در دسترس نمی باشد.
با اینحال ممکن است منافع استفاده از دارو در زنان حامله در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد.

مصرف پزودوافدرین در شیردهی

-پزودوافدرین در شیر ترشح می شود.
-بی قراری در نوزادان شیرخوار گزارش شده است البته اطلاعات محدود می باشد.
-تولید شیر در بعضی زنان ممکن است کاهش یابد.

عوارض جانبی پزودوافدرین

مصرف این دارو ممکن است دارای عوارضی در سیستم اعصاب مرکزی، قلبی عروقی، دستگاه گوارش، و یا عوارضی دیگر داشته باشد.
اعصاب مرکزی: عصبانیت، تحریک‌پذیری، خواب‌آلودگی، بی‌قراری، سرگیجه، ضعف، بی‌خوابی، سردرد، منگی، ترس، اضطراب، لرزش، توهم.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بی‌اشتهایی، خشکی دهان.
قلبی عروقی: کلاپس قلبی عروقی ،تاکیکاردی ،طپش قلب ، آریتمی.
سایر عوارض:رنگ‌پریدگی، اشکال در تنفس، سوزش ادرار.
در صورت بروز حساسیت مفرط، آریتمی قلبی، یا زیادی فشارخون، باید مصرف دارو قطع شود.

خواب آلودگی از عوارض پزودوافدرین

موارد منع پزودوافدرین

در صورت وجود حساسیت نسبت به سمپاتومیمتیک های آمینی، مصرف این دارو ممنوع است.
در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر، هیپرتانسیون شدید، گلوکوم، هیپرتیروئیدی، هیپرتروفی، پروستات و تا 14 روز پس از قطع مصرف مهار کننده های MAO، مصرف این دارو کنتراندیکه است.
بی خطر بودن مصرف پزودوافدرین در کودکان زیر 6 سال ثابت نشده است.
در افراد مبتلا به هیپرتانسیون یا بیماری قلبی با احتیاط تجویز شود.

تداخل دارویی پزودوافدرین

به تاریخ انقضای پزودوافدرین توجه شود و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی Pseudoephedrine را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی پزودوافدرین را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.
این محصول برای استفاده در کودکان به علت افزایش خطر عوارض جانبی جدی (مانند تنفس آهسته و کم عمق) توصیه نمی‌شود.

مسمومیت با پزودوافدرین و درمان آن

علایم بالینی: تشدید عوارض جانبی عمومی، بخصوص حملات تشنجی، آریتمی قلبی،تهوع ، استفراغ. درمان: شامل القا استفراغ و شستشوی معده طی چهار ساعت بعد از بلع دارو می‌شود. ذغال فعال فقط زمانی مؤثر است که دارو طی یک ساعت مصرف شده باشد. در صورت سالم بودن عملکرد کلیه، افزایش ادرار بیمار، دفع دارو را افزایش می‌دهد.
در صورت بلع مقادیر بسیار دارو باید از تحریک دفع شدید ادرار خودداری کرد. علائم حیاتی، وضعیت قلبی و غلظت الکترولیت‌ها پیگیری شود. تزریق وریدی پروپرانولول ممکن است مسمومیت قلبی را کنترل کند. تزریق وریدی دیازپام می‌تواند برای کنترل دلیریوم یا تشنجات مفید باشد. تزریق وریدی محلول رقیق شده کلرور پتاسیم ممکن است برای درمان کمی پتاسیم خون تجویز شود.

توصیه های مصرف جهت کاهش اثرات جانبی

–این دارو ممکن عوارض پرکاری تیروئید، دیابت، بیماری ایسکمیک قلب، افزایش فشار داخل چشم یا هیپرتروفی پروستات را تشدید کند.
-جهت جلوگیری از بروز اختلالات خواب، بهتر است دارو را با فاصله 2 ساعت از زمان خواب مصرف شود.
-به دلیل اثر خواب آلودگی این دارو بهتر است در هنگام رانندگی استفاده نشود.
-در دمای 2 الی 30 درجه سانتی گراد و در پوشش بسته و دور از نور نگهداری شود.
-هرگز داروی Pseudoephedrine را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
-قبل از مصرف شربت پزودوافدرین آن را تکان دهید.
-بعد از مصرف این دارو بهتر است مقدار زیادی آب بخورید تا گرفتگی مجاری تنفسی برطرف شود.