تداخلات دارویی آمیودارون
به یاد داشته باشید که مصرف همزمان آمیودارون با دیگر داروهای ضد آریتمی بسیار خطرناک است و ممکن است خطر بروز تاكيآريتمي را افزایش دهد. این دارو میزان غلظت پلاسمايي كينيدين، پروكائين آميد و فني‌توئين را افزايش مي دهد از این رو اگر این دارو را با دیگر داروهای ضد آریتمی مصرف کنید امکان مشاهده ضعف عضله قلب بسیار زیاد می شود. همچنین اثر بخشی داروی وارفارین در انعقاد خون زمانی که با این دارو به صورت هم زمان مصرف شود بیشتر می شود. خطر برور آريتمي بطني وقتی که شما داروهای افسردگی را با این دارو مصرف کنید بسیار زیاد می شود.
نحوه محاسبه پروتکل آمیودارون
پروتکل آمیودارون برای تخفیف و پیشگیری از آریتمی فوق بطنی کاربرد دارد و برای بیمارانی تجویز می شود که بدن آنها به دارو های دیگر عکس العمل نشان نمی دهد. به یاد داشته باشید در طول زمان مصرف این دارو تعیین غلظت سرمی ALT، AST، ALK/Pو ثبت EKG ضروری می باشد. شرایط نگهداری از این دارو بسیار مهم می باشد چرا که این دارو به شکل رقیق شده در ظرف شیشه ای تنها 24 ساعت می باشد و در ظرف PVC 2 ساعت می باشد. نحوه محاسبه پروتکل آمیودارون به این صورت می باشد :
دقیقه 60 * حجم* دوز درخواستی cc/h=gtt/min= تقسیم بر مقدار داروی کشیده شده در سرنگ بر حسب واحد
آمیودارون چیست
آمیودارون دارویی است که برای درمان آریتمی قلبی و آنتی تیرویید به کار می رود. این دارو به صورت قرص و آمپول موجود می باشد. این دارو برای رفع اختلالات ریتم بطنی و فوق بطنی، کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک و آنژین کاربرد دارد. این دارو برای درمان یکسری بیماری های دیگر به صورت ترکیبی نیز کارآمد می باشد. اما بیشترین تاثیر این دارو روی قلب می باشد. به یاد داشته باشید مصرف طولانی مدت این دارو ممکن است اثرات گشاد کننده عروق کرونر و عروق محیطی را به همراه داشته باشد. در کل این دارو عوارض جانبی زیادی دارد از این رو کمتر تجویز می شود.
پروتکل آمیودارون
مکانیزم اثر آمیودارون
آمیودارون دارویی است از دسته داروهای کلاس سه آنتی آریتمیک. این دارو فاز سه پتانسیل را طولانی تر می کند و عمل سلولهای قلبی را ریتمیک می کند. البته آثار داروهای ضدآرتیمی کلاسهای Ia ،II ، IV را نیز دارا می باشد. این دارو در درمان پرکاری تیروئید نیز تاثیرات شایانی دارد و در درمان پرکاری تیروئید مانع تبدیل محیطی t4 به t3 می شود، که این به خودی خود تاثیر بسیار خوبی می باشد. یکسری از دیگر اثر های آمیودارون عبارتند از : این دارو مدت زمان پتانسیل عمل و دوره تحریک ناپذیری را افزایش می دهد. آمیودارون در كاهش تخليه الکتریکی گره سینوسی و افزايش فواصل PR و QTتاثیر شایانی دارد. اثر آمیودارون روی کانالهای سدیم، پتاسيم و كلسيم غیر قابل انکار است. آمیودارون برای مهار تحريک سمپاتيک بسیار مفید است.
