به همه افراد بشر توانائی و قدرت آفرینش اعطا شده است، البته با این تفاوت که برخی از افراد روی چنین ویژگی فردی کار کرده‌اند. افراد بسیاری را می‌شناسیم که از همان روزهای اول دلسرد شده‌اند و دیگر دست به هیچ کار هنری‌ای نزده‌اند. آنها بر این باورند که استعداد هنری لازم برای خلق اثرهای زیبا را ندارند. اگر شما جزو آنها هستید پس مژده می‌دهم که به‌زودی شگفت‌زده خواهید شد.
من معتقد که هرکسی می‌تواند نقاشی کند و تا جائی‌که به من مربوط می‌شود اگر و تنها اگر کمی علاقه و مهارت لازم برای امضاء نام خود را داشته باشید، می‌توانید یک نقاش شوید.
باید به مراحل پردازش کارتان اعتماد کنید. روش کلی کار در این مقاله آورده شده است. کافی است هر هفت مرحله را با دقت و همان‌گونه که به شما ارائه شده، انجام دهید. نه آنها را باهم ترکیب کنید، نه این‌که بخشی را خودسرانه حذف کنید. شما باید هریک از این مراحل را با دقت پی‌گیری کرده و ادامه دهید. تا زمانی هم که از نتیجه کارتان در هر مرحله احساس رضایت نکرده‌اید، به سراغ مرحله بعدی نروید.
شما با رعایت کردن اصول کار ”غلیظ روی رقیق“، می‌توانید از این روش برای کار با رنگ روغن و اکریلیک استفاده کنید. شاید نیاز باشد که مدتی صبر کرده تا رنگ کارتان خشک شود. در این مواقع به هیچ‌عنوان عجله نکنید. من به‌طور معمول با اکریلیک کار می‌کنم و سپس روی آن را با رنگ روغن می‌پوشانم.
شاید فکر کنید که این روش نقاشی، اولیه و ساده است، اما مطمئن باشید که نتیجه می‌گیرید. تمرکز اصلی شما باید روی این مسئله باشد که هر آن‌چه را می‌بینید به تصویر بکشید. پس بهتر است کار را شروع کنیم.
● مرحله نخست: بررسی سوژه
با دقت به سوژه‌تان (در این‌جا منظره) بنگرید و آن را بررسی کنید. نام اشیا را فراموش کرده (برای مثال: آسمان، درخت، ابر) و به‌جای آن به دنبال شکل، رنگ، ساختار و ارزش اشیا و سوژه‌ها باشید.
چندین بار با چشم نیمه‌باز به سوژه‌تان نگاه کنید. هنگامی که چشمانتان را نیمه‌باز نگه می‌دارید بخش‌های جزئی و ظرافت‌های سوژه حذف می‌شوند، رنگها کم‌رنگ‌تر شده و شما می‌توانید حالت، شکل یا حرکت را در تصویر ببینید. بدین شکل سوژه در ذهنتان نقش می‌بندد. حالت‌های سوژه را دوبعدی ارزیابی کنید. عجله جایز نیست، صرف یک ساعت زمان در این مرحله مناسب است.
● مرحله دوم: رنگ زیرین روی بوم
با رنگ زدن روی بوم، زمختی‌ها و درشتی‌های روی بوم سفید را حذف کنید. بدین ترتیب به رنگ این امکان را می‌دهید که آزادانه روی بوم حرکت کند. با این کار دیگر شما هم نگران پوشاندن سفیدی‌های روی بوم نخواهید بود. از یک قلم‌موی بزرگ آغشته به رنگ سی‌ینای سوخته استفاده کنید. اما چرا سی‌ینای سوخته؟ تجربه نشان داده که این رنگ گرم می‌تواند در کنار رنگ‌های دیگر به خوبی جلوه کند و در زمینه‌های آبی و سبز حالتی قرمزگونه به خود می‌گیرد.
از نقاشی کردن لذت ببرید و به قلم‌موی خود اجازه دهید تا آزادانه حرکت کند. نگران ساختن سطحی صاف و هموار نباشید، قلم‌مو را آزاد و رها در دست بگیرید. سعی نکنید به تصویری که در ذهن دارید شکل بدهید. در حال حاضر تنها باید پس‌زمینه را رنگ‌آمیزی کنید. با این کار خود را گرم کرده و از نقاشی لذت ببرید.
رنگ شما باید نه‌چندان غلیظ باشد که صفحه بوم تیره شود و نه‌چندان رقیق باشد که از روی بوم پائین بریزد. همه بخش‌های بوم را بپوشانید و هر وقت که از کارتان احساس رضایت کردید، قلم‌مو را کنار بگذارید.
● مرحله سوم: تشخیص و شناخت اشکال بزرگ
با نگریستن به سوژه، بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین حالت‌ها و شکل‌هایش را بشناسید. با کمک سی‌ینای سوخته و خطوط ناهموار، شکل آنها را مشخص سازید.
پنج یا شش شکل را تشخیص داده و آنها را بدون جزئیاتشان ترسیم کنید. این مرحله بیشتر به سازماندهی ترکیبات و بخش‌های گوناگون نقاشی روی سطح بوم مربوط است. در تصویر می‌بینید که شش یا هفت شکل بزرگ تشخیص داده شده است. پس از این مرحله باید بوم نقاشیتان به تکه‌های یک پازل شبیه شده باشد.
اگر پس از پایان این مرحله متوجه شدید که کار هنوز خیس است، به کمک یک تکه پارچه رنگ را از بخش‌های کم‌رنگ‌تر به قسمت‌های دیگر کار بکشید. برای تشخیص مناطق کم‌رنگ چشمان خود را به حالت نیمه‌باز نگه داشته و به سوژه نگاه کنید. اگر رنگ شما خشک شده و هنوز مشکلی باقی است، نگران نباشید، زیرا در مراحل بعدی هم می‌توانید این مشکل را برطرف سازید.
● مرحله چهارم: ارزش‌گذاری
چشمان خود را به گونه‌ای نیمه‌باز نگه دارید که رنگ را نبینید. (ارزش‌گذاری هیچ ربطی به رنگ ندارد، بلکه به روشن یا تیره بودن کار مربوط است.) نقاشی خود را از تیره‌ترین شروع کنید. پنج ارزش‌گذاری از تیره‌ترین بخش به روشن‌ترین بخش بسازید و با آنها کار کنید. در این‌جا می‌توانید به برخی از قسمت‌ها بیشتر اشاره کنید. از بنفش dinoxine برای تیره‌سازی زیرکار تیره‌ترین بخش‌ها استفاده کنید.
در این تصویر می‌بینید که چگونه بدون افزودن رنگ، به کارمان ارزش داده‌ایم. اگر ارزش‌گذاری‌ها را درست انجام دهید، نقاشیتان از کیفیت بالائی برخوردار می‌شود.
ارزش هریک از بخش‌های سوژه زمانی اهمیت می‌یابند که در رابطه با سایر ارزش‌های کناری قرار گیرند.
● مرحله پنجم: رنگ‌بندی
رنگ را رقیق نگه دارید و روی همه قسمت‌های سی‌ینای سوخته را نپوشانید. اجازه دهید بخش‌های وسیعی از آن دیده شوند. رنگها را حدس بزنید. هر از گاهی هم از رنگ سفید استفاده کنید.
کار را با تیره‌ترین رنگ شروع کنید و سپس به رنگ‌های روشن بروید. هر رنگی که می‌زنید، می‌بایست با ارزش زیرینش هماهنگی داشته باشد. در غیر این‌صورت کیفیت کارتان پائین می‌آید!
از رنگ‌هائی که خوشتان نمی‌آید، استفاده نکنید. شباهت رنگها به رنگ اصلی هم کفایت می‌کند و نیازی نیست رنگها دقیقاً همان رنگ‌هائی باشند که می‌بینید. در این تصویر بیشتر رنگها ناهمواری‌های خودشان را دارند. ما هم از تیره‌ترین رنگ به سمت روشن‌ترین رنگ حرکت کرده‌ایم. به بخش‌هائی که ارزش‌گذاری را آن‌جا انجام داده‌اید، نگاه کنید. چرا می‌خواهید همه آن قسمت‌ها را بپوشانید؟ با به‌کارگیری از رنگ‌های رقیق استفاده می‌کنید، رفته‌رفته قدرت ارزش‌گذاری‌هایتان کم می‌شود. این مسئله طبیعی است، نگران نباشید!
● مرحله شش: تنظیم رنگها و ارزش‌گذاری‌ها
آیا از رنگ‌آمیزی تیره‌ترین بخش تیره خود رد شده‌اید؟ به عقب برگردید تا دوباره آن را به‌دست آورید. حال به بخش‌های روشن بنگرید. رنگها به اندازه کافی روشن نیستند با بهره‌گیری از رنگ غلیظ‌تر رویشان کار کنید. رنگها را به گونه‌ای تنظیم کنید که در کنار یکدیگر از ریتم خاصی برخوردار باشند، اما ظرافت‌های دیگر را نیفزائید. تنها روی یک قسمت کار نکنید، بلکه در تمام بخش‌های بوم حرکت کنید.
به رنگ خود اجازه دهید بوم را رنگ کند. آن را مجبور به کشیدن درخت یا گل نکنید. مطمئن باشید خودش به آسانی حرکت خواهد کرد و هر آن‌چه که می‌خواهید به تصویر خواهد داد. در تصویر می‌بینید که برخی از بخش‌های تیره را تیره‌تر کرده، سپس رنگ قرمز و نارنجی افزوده و به آرامی برخی از قسمت‌ها را سبز کرده‌ایم. به رودخانه و پیش‌زمینه هم کمی رنگ سبز سردتر افزوده‌ایم.
● مرحله هفتم: پایان نقاشی
سعی نکنید به سرعت نقاشی را به پایان برسانید، بلکه نقطه‌ای را بیابید تا در آن‌جا بایستید. در برابر دمدمی مزاج بودن، استقامت به خرج دهید تا نقاشی به خوبی تمام شود. حال بهترین فرصت است تا با رنگ غلیظ در محدوده‌های روشن‌تر های‌لایت بزنید. بدون آن‌که قلم‌مو را روی بوم بمالید، ضربه‌هائی در بخش‌های بالای رنگ بزنید.
یک قدم به عقب رفته و به رنگ اجازه دهید که رنگ‌آمیزی را به‌تنهائی انجام دهد! همیشه می‌توان کار کرد. هرچه که بیشتر روی نقاشی کار کنید، احساس می‌کنید نقاشی به کار بیشتری نیاز دارد.
