مقدمه
سِنجـِد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل می‌روید. برگ‌های باریک و مخملی‌شکل و میوه‌هایی قهوه‌ای رنگ و خوراکی دارد که از هسته آن در تهیه برخی داروها استفاده می‌شود. گونه سنجد (Elaeagnus angustifolia) از درختان مهمی است كه در پوشش گیاهی عرصه‌های ایران نقش به‌سزایی دارد و اغلب به‌صورت خودرو در نقاط مختلف دیده می‌شود.
میوه سنجد از زمان‌های گذشته در سبد غذایی ایرانیان جا داشته و در اعیاد سنتی به آن توجهی خاص مبذول شده ‌است. امروزه از درخت سنجد و میوه آن در صنایع غذایی، بهداشتی، دارویی، عطرسازی و صنایع چوب استفاده می‌شود.

مشخصات علمی گونه سنجد
نام تیره: elaeagnanceae
نام لاتین: Elaeagnus angustif
نام‌های فرانسوی:Olivier Bohene, chalef, chalef afeuilles etroites, eleagne, olinet, arbre de paradise arbre d argent
نام‌های انگلیسی: Olitree, oleastre Russian olive, bohemian oleaster
نام‌های آلمانی: Olester, silberbaum, olwide, bohmischer olbaum, paradischerbaum
نام فارسی: سنجد
نام عربی: نقد، بل، زقوم
نام‌های محلی: غبیده بادام، چوب دانه، نوقد، بل، سرین چک (کردستان)، ایده (مناطق آذری زبان)، پستنک یا پستانک (اطراف تهران)

انواع گونه سنجد
به‌طوركلی سه نوع درخت سنجد در دنیا وجود دارد كه ۲ نوع هلاگنوس و هیپوفار در ایران موجود است. درخت سنجد هلاگنوس به دلیل درشتی میوه‌، قامت بلند، نداشتن خار و برگ‌های پهن به درخت سنجد هیپورفیا برتری دارد. خواص درخت سنجد در تمام اندام‌های آن مانند ریشه، چوب، پوست و میوه آن دارای خواص دارویی و صنعتی متفاوتی است. از پوست درخت سنجد یك ماده شیمیایی دارویی مهم استخراج می‌شود. از برگ درخت سنجد آلكانویید استخراج می‌شود كه در صنایع داروسازی كاربرد دارد. اسانس گل سنجد در صنایع داروسازی و آرایشی و عطرسازی به‌كار می‌رود.

——————–
بخشی از مقاله “سنجد” را مطالعه کردید.
در صورت تمایل می‌توانید متن کامل را از لینک زیر دریافت نمایید.

[download id=”97″ format=”1″]
حجم فایل : 890 KB