آدنوپاتی چیست

نكاتي چند در مورد آدنوپاتی

1- تشخيص افتراقي هاي يك غده متورم در ناحيه گردن كدامند؟
بزرگي غدد لنفاوی تنها دليل تورم هاي ناحيه گردن نيست ، بلكه آبسه هاي پريودنتال ، عفونتهای غدد بزاقی ،كيستهای تيروئيد و يا مجراي تيروگلوسال هم می توانند مطرح باشند. البته اكثر موارد ياد شده در خط وسط هستند در حالی كه غدد لنفاوی اغلب در قسمتهای جانبي قرار دارند.

2 – تشخيص افتراقی های لنفادنوپاتی زنجيره خلفی گردن كدامند؟
اغلب عفونتهاي ويروسي و يا باكتريايي مطرح مي شود كه ناحيه اوروفارنكس را درگير مي كند. مونونوكلئوز عفوني معمولاً با درجاتي از اسپلنومگالي خفيف و آدنوپاتي ساير غدد وفارنژيت تيپيك همراه مي باشد. با افزايش شيوع HIV ميزان بروز مايكوباكتريوم ها نيز زياد شده است . ساير بيماريهاي عفوني با شيوع كمتر عبارتند از: Cat-scratch fever ، توكسوپلاسموزيس ، هيستوپلاسموزيس ،CMV ، بيماري هوچكين وساير لنفوم ها كه البته كمتر به تنهايي زنجيره خلفي را گرفتار مي كنند.

3 – علل تورم در ناحيه كشاله ران چه مي تواند باشد؟
الف- تورم غدد لنفي در كشاله ران شايع مي باشد كه اغلب به دليل عفونت هاي اندام تحتاني است. ب – هرني اينگوئينال وآنوريسم عروقي گاه ممكن است با آدنوپاتي اشتباه شوند.

4 – چه داروهايي باعث آدنو پاتي مي شوند؟
الف- فني توئين به دليل ايجاد واكنش Hypersensitivity مي تواند نماي Pseudolymphoma ايجاد كند و درصد كمي ازاين بيماران نيز واقعاً مبتلا به لنفوم مي شوند. ب- داروهاي ضد تيروئيد ج- ايزونيازيد

5 – چه بيماري هاي خوش خيمي سبب آدنو پاتي جنراليزه مي شوند؟
اغلب بيماري هاي عفوني مثل EBV ، CMV ، توبركلوزيس ، هيستوپلاسموزيس ، سيفيليس ،HIV ، بروسلوز، لپتوسپيروز، بيماريهاي روماتولوژيك (لوپوس) ،بيماري هاي پوستي (اگزماوپسورياريس) ، واكنشهاي دارويي، تيروتوكسيكوزيس ،Lipoidoses و يا ساركوئيدوزيس با آدنوپاتي جنراليزه مراجعه مي كنند.

آدنوپاتی را کامل تر بشناسیم

6 – علت آدنوپاتي در بيمار مبتلا به AIDS چيست؟
در اغلب موارد اتيولوژي مشخص نمي شود. البته عفونتهاي قارچي ومايكوباكتريها رابايد رد نمود. شايعترين بدخيمي ها در مبتلايان به AIDS ساركوم كاپوزي و لنفوما مي باشد كه هر دو با لنفادنوپاتي همراه هستند.

7 – شايعترين علت هاي بدخيم آدنوپاتي ها كدامند؟
غدد لنفاوي گرفتار با بدخيمي ممكن است منفرد يا متعدد ، لوكاليزه و يا منتشر باشند. علل لنفادنوپاتي منتشر مسائل سيستميك نظير اختلالات لنفوپروليفراتيو و با احتمال كمتر اختلالات ميلوپروليفراتيو است.يك غده لنفاوي بزرگ يا لنفادنوپاتي لوكاليزه در يك يا دو گروه از زنجيره غدد ، لنفوم ، هوچكين و يا ضايعات متاستاتيك را نشان مي دهد . خانم هاي مبتلا به كانسر پستان شايد با لنفادنوپاتي آگزيلا مراجعه كنند.

8- با توجه به فاكتور سن ، احتمال بدخيمي در يك لنفادنوپاتي ايزوله چگونه است؟
به طور كلي در 20% موارد لنفادنوپاتي در افراد زير 20 سال بدخيمي پيدا شده است. در حالي كه درافراد بالاي 50 سال اين ميزان حدود 80% مي باشد.

9 – خصوصياتي از غدد لنفاوي كه براساس آن مي توان به بدخيمي شك كرد كدامند؟
الف- اندازه: هر چه غده بزرگتر باشد احتمال بدخيمي بيشتر است.ب- محل: غدد ناحيه سوپراكلاويكولار تقريباً در اكثر موارد بدخيم هستند در حالي كه غدد خلف گردن به ندرت بدخيم مي باشند.پ_ قوام غدد: غدد با قوام سفت بيشتر در متاستازها ديده مي شوند.ت_ تندرنس(درد): غدد دردناك كمتر احتمال بدخيمي دارند.ث_ چسبندگي: اگر غده به بافتهاي زيرين چسبندگي داشته باشد ودر طي هفته ها وماه ها رشد كرده باشد ، احتمال بد خيمي زياد است . البته با هيچكدام از اين خصوصيات نمي توان به تشخيص قطعي رسيد و براي تشخيص قطعي بايد بررسي ميكروسكوپي انجام شود.

10- قبل از بيوپسي از غدد لنفاوي چه تست هايي براي تشخيص مفيد است؟
الف_ CBC: در اغلب موارد عفوني ، بدخيمي ها وضايعات روماتولوژيك غير طبيعي مي باشد .ب_ VDRL يا RPR براي رد سيفليس مهم است.ت_ بررسي از نظر HIV مفيد مي باشد.ث_ تستهاي عملكرد كبدي به همراه مطالعات سرولوژيك از نظر وجود هپاتيتهاي B و C ، EBV( مونونو كلئوز عفوني) و ANA براي بيماريهاي روماتولوژيك و TSH براي بررسي بيماريهاي تيروئيد مفيد است.ج_ CXR براي ارزيابي آدنوپاتي هاي احتمالي مدياستن مفيد است.

11- بهترين روش پيگيري وتشخيص در بيمار مبتلا به آدنوپاتي چيست؟
تمام بيماران به بررسي نسجي نياز ندارند. بسياري از بيماري هاي عفوني و روماتولوژيك از طريق يك شرح حال دقيق، تستهاي سرولوژيك ويا كشت ميكروبي مشخص مي شوند. وقتي احتمال عفونت خيلي بالاست يك دوره درماني با آنتي بيوتيك ها وسپس ارزيابي مجدد در 3-2 هفته بعد مفيد است. بيماراني كه به درمان پاسخ نمي دهند ويا احتمال بدخيمي در آنها بالاست بايد تحت بيوپسي وبررسي بافتي قرار گيرند وبهترين نمونه بيوپسي Excisional است. ( كل غده لنفاوي بايد خارج شود. )

ادنوپاتی شکم چیست

آدنوپاتی راکتیو چیست

آدنوپاتی ریه چیست

آدنوپاتی آگزیلاری چیست

آدنوپاتی شکم

درمان آدنوپاتی گردن

لنفادنوپاتی اینگوینال چیست

12- چه زماني بايد ازFNA استفاده نمود؟
از اين طريق نمونه كمي بدست مي آيد و بيشتر براي بررسي ميكروب شناسي وستيولوژيك كاربرد دارد. در بيماراني كه كانسر شناخته شده دارند واكنون مشكوك به عود ويا متاستاز هستند نيز كمك كننده است.

13- خطرات FNA كدامند؟
الف_ عفونت: كه البته با رعايت نكات استريليزاسيون خطر عفونت بسيار پايين مي آيد.ب_ خونريزي:خونريزي شايع نيست. اگر اشتباهاً يك بافت عروقي را FNA نماييم , خونريزي رخ مي دهد.به هر جهت خونريزي شديد در يك بيمار با عملكرد هموستاتيك نرمال، به ندرت ديده مي شود.ج_Seeding (كاشتن) سلول تومورال: احتمال كاشته شدن سلولهاي تومورال در مسير سوزن از بعضي بدخيمي ها بيشتر يك نظريه تئوريك مي باشد.

14- در بيماري كه چندين غده لنفي بزرگ دارد از كدام قسمت بايد بيوپسي انجام داد؟
يك نمونه خوب براي بررسي كفايت مي كند. اگر چه براي تعيين Stage لنفوم ، بررسي نمونه هاي بيشتري لازم است. بيوپسي از غدد كشاله ران معمولاً توصيه نمي شود. چون اين غدد اغلب به خاطر ضايعات متفاوت پوستي بزرگ مي شوند. از طرف ديگر بايد غددِ بزرگ و در دسترس را بررسي نمود . بررسي غدد آگزيلا اغلب نياز به برشهاي وسيع دارند . بنابراين اگر در ناحيه گردن غده بزرگي داشته باشيم ترجيحاً از غدد گردني بيوپسي به عمل مي آيد.

ادنوپاتی گردن
نحوه ارزیابی توده های گردنی
در اینجا می خواهم ادنوپاتی گردن را شرح دهم
توده های گردنی معمولا مادرزادی ، التهابی یا نئوپلاستیک هستند که شرح حال و معاینه فیزیکی نقش مهمی در تمایز آنها از یکدیگر دارند.
در کودکان عمده توده های گردنی، التهابی و در درجه بعد مادرزادی هستند ، توده های نئوپلاستیک نادر می باشند . ولی در بالغین دقیقا“ عکس حالت فوق وجود دارد. لذا درفرد بالغ یک توده گردنی یک طرفه ، نئوپلاستیک است تا خلاف آن ثابت شود.
این توده های بدخیم تقریبا“ هیچگاه از ساختمانهای گردنی منشاء نمی گیرد ، لذا بررسی دستگاه تنفسی – گوارشی فوقانی ( شایعترین محل منشاء گرفتن متاستازهای لنفاوی گردن) و پوست سر و صورت لازم است . در مورد توده های گردنی معمولا“ می توان گفت که رشد سریع نشانه توده غیر نئوپلاستیک و رشد آهسته نشانه توده نئوپلاستیک است. موقعیت توده در گردن نیز اهمیت دارد ، چرا که مثلا“ توده ای در محاذات وسط استخوان هیوئید به احتمال زیاد کیست تیروگلوسال است در حالی که توده ای در لترال قسمت میانی گردن می تواند یک آدنوپاتی متاستاتیک یا کیست برانکیال باشد . توده های کروی سایر نواحی گردن معمولا“ آدنوپاتی هستند . با لمس توده می توان حساسیت آن ( به نفع التهابی بودن توده ) ، ضرباندار بودن آن و کیستیک بودن آن ( به نفع خوش خیمی توده) را مشخص کرد . وجود بروئی درسمع توده های گردنی به نفع آنوریسم ، AVM یا تومورهای عروقی می باشد . سپس در بیماران براساس شرح حال و معاینه فیزیکی می توان از سی تی اسکن ، اکوگرافی ، آنژیوگرافی و FNA سود جست . در موارد مشکوک به بدخیمی هرگونه بیوپسی از غدد لنفاوی به غیر از FNA جایز نیست ،‌ چرا که با کاشتن سلولهای سرطانی در زخم جراحی، موربیدیتی و مورتالیتی بیماران را افزایش می دهد.
درمان ادنوپاتی گردنی
روش درمان بیماریهای غدد لنفاوی گردن:
در عمل دیسکسیون گردن ، غدد لنفاوی ، مجاری لنفاتیک و ساختمانهای مرتبط با عناصر لنفاوی گردن را بر می دارند ( در بیماران مبتلا به سرطانهای دستگاه تنفسی – گوارشی فوقانی یا سر و گردن ) . این عمل به دو روش رادیکال ( شامل برداشتن غدد بزاقی ساب مندیبولار ، عضله SCM و اوموهیوئید ، ورید ژوگولر داخلی و خارجی ، عصب اکسسوری ، غدد لنفاوی و فاشیاها ) و تعدیل شده ( برداشتن غدد لنفاوی و فاشیاها همراه با حفظ سایر عناصر) صورت می گیرد که روش دوم روش محافظه کارانه و فونکسیونل می باشد و برای موارد کمتر پیشرفته بدخیمی ها بکار می رود . گروه اخیر موربیدیتی کمتری داشته و ناراحتی ناشی از فلج عضله تراپزیوس را نیز نخواهند داشت ، ولی باید با پرتودرمانی گردنی همراه شوند تا احتمال موفقیت بیشتری پیدا نمایند . لازم به ذکر است که گاه براساس اندازه و محل تومور اولیه ، علیرغم فقدان آدنوپاتی متاستاتیک قابل لمس ، باید در جهت عمل دیسکسیون گردنی اقدام کرد . در مواردی که غدد لنفاوی قابل لمس نیستند ( متاستاز مخفی ) پرتودرمانی تاثیری برابر با جراحی دارد ، ولی با افزایش اندازه غدد لنفاوی از تاثیر پرتودرمانی کاسته می شود .