Tab famotidine 40 mg N= 30
موقع خواب یک قرص
Amp plasil
N= I عضلانی
Syrup vitamin B complex N=I
روزی دوبار هر بار یک قاشق مرباخوری
اما توضیحات :
اول اینکه R مخفف Recipe هستش به معنی “نسخه شد “ یا ” دستور داده می شود ” یا چیزی شبیه اینها که بعضی پزشکان اول نسخه ممکنه بنویسند ، البته اجباری در کار نیست می تونند هم ننویسند ولی خب حداقل برای کلاس کارهم که شده بد نیست ! بعضی ها به اشتباه Rx می نویسند که درست نیست و R درسته .
دوم اینکه پزشک باید شکل دارویی رو هم حتما مشخص کنه چون ممکنه یه دارو به چند شکل مختلف باشه یعنی هم قرص داشته باشه هم شربت هم آمپول و … ، و معمولا هم مخفف شکل دارویی رو می نویسند مثلا تو اینجا Tab مخفف Tablet یا قرص ، Amp مخفف Ampule یا آمپول و Syrup هم که اسم کامله و مخفف هم نیست ! به معنی شربت هست .
سوم اینکه باید اسم دارو رو کامل و واضح و درست بنویسند ، هر دارویی چند تا اسم داره یه اسم شیمیایی که به ما ربطی نداره و یه خورده طول و دراز و تخصصیه یه اسم ژنریک که برگرفته از اسم شیمیایی منتها ساده تر و مشخص کننده گروه دارویی دارو و از همه معروف تر و متداول تر و یه اسم تجاری که تو این اسم تجاری دست کارخونه های دارویی بازه و می تونند پسوند یا پیشوندی به اسم ژنریک اضافه کنند یا یه اسمی با رعایت همه قوانین و مسائل ابلاغی تعیین کنند تا بازار رقابت دارویی داغ تر بشه . اگه پزشک می خواد صرفا همون دارویی که نوشته توسط بیمار گرفته و مصرف بشه باید تو نسخه قید کنه که ” جانشین نشود ” یا همچین تاکید مشابه ای که داروساز تو داروخانه حساب کار دستش بیاد ! و به بیمار نگه مشابهش رو داریم یا ایرانی بدم یا خارجی ؟!! اینجا دیگه صرفاً همونی که تو فیلم بود مطرحه ( خدا منوچهر نوذری رو رحمت کنه ) مثلا همین استامینوفن معروف خودمون اسم های تجاری متعدد داره مثل Tylenol یا Paracetamol که پزشک می تونه تو نسخه بجای نوشتن اسم استامینوفن اونها رو بنویسه و اگه داروخانه اونها رو که خارجی هستند داشته باشه در درجه اول باید اونها رو بده ولی اگه نداشته باشه و پزشک هم اصرار تاکیدی نکرده باشه که حتما همون ها داده بشه می تونه همین ایرانی هایی رو که کارخونه های مختلف وطنی تولید کردند هم بده یا مثلا الان یه کارخونه دارویی تو ایران یه استامینوفن داده با اسم تجاری روزافن یا یه کارخونه دیگه برای بچه ها فرم مایع تولید کرده به اسم تایلوفن و اگه پزشک تو نسخه عین اونها رو نوشته باشه داروخانه موظفه همون ها رو اگه داشته باشه بده مگر اینکه همون قضیه ” جانشین نشود ” توسط پزشک رعایت نشده باشه که خوش بحال داروساز و داروخانه می شه ! می تونند هر قرص یا شربتی ( بسته به شکل دارویی نوشته شده ) بود حالا یا برای کارخونه حسن یا حسین بدن ! همه چی بستگی به تاکید کردن یا نکردن پزشک تو نسخه مبنی بر جانشین کردن یا نکردن و تصمیم داروساز تو داروخانه داره ، تو اینجا اسم تجاری متوکلوپرامید که plasil هستش نوشته شده و داروساز باید این قدر سواد داشته باشه تا بدونه این همونه یا مثلا این خانم دکتر می تونست بجای فاموتیدین اسم تجاریش یعنی pepcid رو بنویسه و مشکلی وجود نداشت . در مورد میلی گرم هم اگه یه دارو چند تا اندازه مختلف داره حتما حتما باید قید بشه ، مثلا همین فاموتیدین دو شکل دارویی به صورت قرص های 20 و 40 میلی گرم داره .
چهارم اینکه باید طرز مصرف دارو و موقع مصرفش اگه موقع خاصی برای مصرف بهتر باشه توسط پزشک شفاف و واضح نوشته بشه ، این ممدآقای اصغرآقااینا یه مقدار ضعف و سستی هم داشته که خانم دکتر براش شربت ب کمپلکس هم تجویز کردش که هم برای اون خوبه هم برای تهوع اش ( بخاطر ب 6 توش ) که البته اول باید اون آمپوله رو بزنه ! اینجا خانم دکتر دستور مصرف رو خیلی خوب و درست نوشته … اگه می نوشت روزی دوقاشق مرباخوری معلوم نبود بابا این دوقاشق مرباخوری رو بیمار باید باهم بخوره یا دوبار در روز هر بار یه قاشق مرباخوری ! البته در مورد ب کمپلکس که همچین حساسیتی نیست ولی در مورد بعضی داروها دیگه شوخی بردار نیست و بیمار باید دارو رو با دوز مشخص تو فواصل زمانی معین بخوره و اگه بخواد خودش رو راحت کنه همه رو یک جا بخوره ممکنه نه دارو اثر کنه نه تضمینی هست اون عزیز راهی بیمارستان و اورژانس نشه !! مثلا اگه پزشک برای یه خانمی قرص کلسیم دی بنویسه و تو دستور فقط بنویسه روزی دو عدد اگه اون خانم برای اینکه خودش رو راحت کنه هر دوتا رو باهم بخوره علاوه بر اینکه ممکنه عوارض گوارشی به سراغش بیاد و اذیتش کنه اصلا انگار نه انگار هم که دوتا خورده ! چون تو هر بار خوردن کلسیم اصلا بیشتر از پونصد ششصدمیلی گرم کلسیمی جذب نمی شه ! یا اگه هم بشه خیلی کم و بی ارزشه ( هر قرص کلسیم دی 500 میلی گرم کلسیم کربنات توشه ) . پس باید واضح و خوش خط و شفاف بنویسه روزی 2 بار هر بار یک قرص همراه غذا تا بهترین زمان خوردن کلسیم رو هم مشخص کرده باشه .
پنجم هم اینکه تعداد دارو باید تو نسخه مشخص بشه که معمولا با N که مخفف Number هست نشون می دن و معمولا برای شربت ها و آمپول ها و شیاف ها که تعداد کمتری معمولا نسخه می شن بجای عدد ( مثلا 30 تا یا 60 تا یا 100 تا ) از اعداد رومی مثل I و II و … استفاده می شه .