لیتیم بروماید یک نمک جاذب رطوبت است، یون لیتیم در محلول لیتیوم بروماید با مولکول های آب پیوند قدرتمندی تشکیل می دهد که باعث ایجاد اثر جذبی لازم برای کارکرد چیلر می گردد. غلظت مورد استفاده لیتیم بروماید در چیلرهای جذبی بین 58 تا 62 درصد است. این محدوده بیشترین کارایی را برای جذب بخار فلش ایجاد می کند. لیتیم بروماید بسیار خورنده است و میتواند فلزات مختلفی را که در چیلرهای جذبی به کار می رود تخریب نماید. تنظیم شیمیایی محلول وکنترل خوردگی به منظور جلوگیری از بروز اشکال در تجهیزات اهمیت زیادی دارد. برای تعیین شرایط محلول لیتیم بروماید از نظر شیمیایی، محلول باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نمونه برداشته شده از سیستم باید معرف شرایط محلول در تمام دستگاه باشد تا تزریق لیتیم بروماید به سیستم، به درستی برآورده شود. نمونه ها میتوانند از نقاط مختلفی از دستگاه برداشته شوند. لیتیم بروماید رقیق در نقطه ای یافت میشود که آب جذب شده و برای گرم شدن به سوی تغلیظ کننده روانه می شود. در برخی موارد، هنگام انجام تعمیرات و نگهداری سیستم، محلول موجود در سیستم تخلیه شده و در یک بشکه نگهداری میشود. باید توجه داشت که هر نمونه ای میتواند معتبر باشد، اما ممکن است بیانگر خواص شیمیایی کل سیستم نباشد. نمونه هایی که به آزمایشگاه جهت تجزیه و نفسیر نتایج ارسال می شوند باید از سیستم در شرایط کار با بارعادی برداشته شوند. بهترین نقطه برای برداشتن نمونه و روش اجرایی صحیح برای این منطقه، باید با استعلام از سازنده دستگاه مشخص شود. زمانیکه امکان نمونه برداری در زمان تحمیل بار به سیستم وجود نداشته باشد می توان مقدار لیتیم بروماید را با اختلاط نمونه هایی که از نقاط مختلف سیستم جذبی برداشته می شوند به دقت تعیین نمود. رفتار شیمیایی لیتیم بروماید یک فرایند غیرتعادلی بوده و واکنش ها به طور مداوم در آن رخ می دهند. حتی در ظرف حاوی نمونه در زمان معادل 24 ساعت، خواص شیمیایی محلول نمک بروماید می تواند تغییرات عمده ای داشته باشد. به خصوص اگر عوامل خارجی مانند نشتی هوا در سیستم تاثیرگذار باشند. سرعت دریافت و بررسی نمونه ها توسط آزمایشگاه از اهمیت به سزایی برخوردار است. یک متخصص مجرب می تواند با توجه به تحارب گذشته، شاخص زمان را در مورد نمونه ها تعیین کرده و تغییرات احتمالی را تنظیم نمیاد. روش های آزمایش همان روش های معمول شیمیایی هستند اما تفاوت های خاصی در برخی موارد وجود دارد. بسیار مهم است که آزمایش های انجام شده بر روی لیتیم بروماید، دقیق تر از آزمایش هایی باشند که روی نمونه های آب اخذ شده از دیگ ها یا برج های خنک کن انجام می شوند. محلول لیتیم بروماید معمولا در سیستم های بسته و نسبتا کوچک به کار گرفته شده و تغییراتی هر چند جزئی در ترکیب شیمیایی آن می تواند از اهمیت زیادی برخودار باشد. برج های خنک کن یا دیگ ها نیز تغییراتی در آب موجود در سیستم ایجاد می کنند اما تاثیرات مربوط به این تغییرات، به علت خصوصیات شیمیایی سیستم در طول زمان و نیز به علت حجم بالای سیال موجود، بسیار جزئی تر است. نکته دیگر اینکه بسیاری از آزمایش های خاص خوردگی بر روی محلول لیتیم بروماید انجام می گیرد، اما بعلت ناچیز بودن مقادیر بدست آمده، معمولا به مهندس گزارش نمی شود.

توضیحات مختصر :

لیتیم بروماید یه ماده مصنوعی می باشد به طوریکه اگر آن را سرد کنیم توانایی جذب آب را دارد و زمانیکه گرم شود توانایی رها کردن هر آنچه در خودش است را دارد (داخلش ممکن است آب باشد). لیتیم بروماید وظیفه خنک کنندگی ندارد.

گردآورنده : مصطفی اسفیده

منبع : کتاب تاسیسات مکانیکی

هرگونه کپی برداری از مطلب فوق تنها با ذکر منبع  (www.Daneshju.ir) و نام نویسنده (مصطفی اسفیده) مجاز میباشد .