آیفون 7 محصول جدید کمپانی اپل فاقد جک هدفون می باشد، از این رو افرادی که از این مدل گوشی استفاده می کنند باید از هدفون های بلوتوثی (ایرپادهای بلوتوثی) استفاده کنند.

این اقدام سوالی را در ذهن افرادی که نگران اشعه های مضر هستند زنده می کند: آیا بلوتوث جایگزین ایمنی است؟

بنابر گفته ی جان مولدر پروفسور بازنشسته و زیست شناس اشعه های گوناگون در کالج پزشکی ویسکانسین در میلواکی؛ گرچه مدرک روشنی مبنی بر ایمن بودن بلوتوث در دست نیست اما از طرفی مدارک قابل اعتمادی که مبنی بر تاثیر مخرب بلوتوث بر سلول های بدن باشد نیز در دست نمی باشد.

مولدر در این رابطه اظهار داشت:

باید گفت که این نیرو که بواسطه ی بلوتوث ایجاد می شود به قدری اندک و ضعیف است که هیچ یک از دستگاه های دارای این قابلیت نمی توانند خطر زیستی ایجاد کنند. اگر بلوتوث به شما صدمه برساند قطعا بواسطه وسیله ای خواهد بود که تاکنون اختراع نشده و مورد بررسی ما قرار نگرفته است.

بلوتوث چیست؟

بلوتوث از اسم دانیش کینگ هارالد بلوتوث، فردی که در دهه 900 اسکاندیناوی را متحد ساخت گرفته شده است. بلوتوث برای انتقال داده ها بوسیله امواج الکترو مغناطیس بین دستگاه هایی که با فاصله کم از یکدیگر قرار دارند استفاده می شود.

گرچه بلوتوث در دهه 1990 ایجاد شد اما در چندین سال اخیر استفاده از آن بسیار رایج شده است و بیشتر دستگاه های هوشمند دارای بلوتوث می باشند.

مولدر بیان داشت:

از لحاظ فیزیکی بلوتوث همان وای فای ضعیف شده است. اشعه های بلوتوث فرکانس هایی مشابه فرکانس های وای فای دارند و از ریز موج ها تشکیل شده اند با این تفاوت که بلوتوث بسیار ضعیف تر از وای فای می باشد. در واقع دسته بندی میان پروتوکل های ارتباطی بی سیم، بر حسب میزان اشعه ای که هر یک از آن ها ساطع می کنند صورت می گیرد.

بنابراین بلوتوث همان وای فای است با این تفاوت که قدرتی 10 تا 100 برابر کمتر از وای فای دارد.

نگرانی های پیرامون تاثیر اشعه های مضر

می دانیم که بیماری هایی که ممکن است بوسیله ی اشعه های الکترو مغناطیس موجود در ابزار مدرن در افراد ایجاد شود، موضوع تازه ای نیست.

هم اکنون به دلیل ارتباطات گسترده ی اینترنتی، نگرانی های بسیاری پیرامون تاثیر اشعه های ناشی از وای فای و اشعه های تلفن های همراه وجود دارد. همچنین بنابر گفته ی سازمان جهانی سلامت، به دلیل وجود این اشعه ها ممکن است برخی از افراد حالت حساسیت شدید EMF  را تجربه کنند. افرادی که این حالت را تجربه می کنند علائمی همچون سردرد و حالت تهوع را بروز می دهند و بر این باورند که این علائم ناشی از اشعه های الکترو مغناطیس و میدان های حاصل از آن ها می باشند.

به همین دلیل برخی از این افراد در نقاط دوری همچون وست ویرجینیا مستقر شده اند تا از این اشعه ها در امان باشند. در محدوده وست ویرجینیا هیچگونه امواج رادیویی وجود ندارد.

مولدر در این رابطه بیان داشت:

با وجود این مسائل مدرک مشخصی در دست نیست که نشان دهد این حساسیت های شدید حاصل از این امواج می باشند. گرچه این افراد برای آنکه از اشعه های وای فای در امان باشند به نقاط دیگری پناهنده شده اند و علائمی نیز داشتند اما شایان ذکر است که افرادی که ادعا داشتند از این حساسیت رنج می برند حتی قادر نبودند میدان های مغناطیسی حقیقی را از نوع مصنوعی آن تشخیص دهند.

در یکی از تحقیقات جدید آمریکایی با نام گزارش زهر شناسی ملی، تاثیر این اشعه ها بر روی موش ها مورد بررسی قرار گرفت، نتیجه آن بود که اشعه های تلفن همراه هنگامی که به صورت طولانی مدت بر این موش ها تابیدند خطر افزایش برخی از تومورها همچون تومورهای خوش خیم سیستم عصبی که با نام های شوآنوما و گلیوما (نوعی تومور مغزی) شناخته می شوند دیده شد.

با این حال تعداد اندکی از موش ها به سرطان مبتلا شدند که می توان گفت احتمال آنکه این سرطان ها به صورت اتفاقی در این موش ها رخ داده باشد بیشتر از آن است که به دلیل تاثیر خاصی رخ داده باشد.

همچنین در مطالعات وسیعی که به صورت فراگیر در میان میلیون ها نفر از افراد صورت گرفت، مدرک روشنی مبنی بر ارتباط میان استفاده از تلفن همراه و سرطان یافت نشد.

نگرانی های پیرامون استفاده از بلوتوث

بنابر گفته ی مولدر نگرانی های پیرامون استفاده از بلوتوث بسیار کمرنگ تر از نگرانی های موجود در رابطه با استفاده از وای فای می باشد.

در ابزارهای قدیمی دارای بلوتوث همچون ساعت های مچی کامپیوتری که گاه و بیگاه با کامپیوتر ارتباط برقرار می کنند، نیروی اشعه ی الکترو مغناطیسی موجود به حدی اندک است که هیچگونه خطری برای بدن ایجاد نخواهد شد.

اما در محصول جدید کمپانی اپل که در روز چهارشنبه 7 سپتامبر از آن رونمایی شد بلوتوث به روش دیگری مورد استفاده قرار می گیرد. ایرپادهای بلوتوثی که در آیفون های جدید مورد استفاده قرار می گیرند، بسیار نزدیک به سر قرار دارند و سیگنال هایی با فرکانس های بیشتری را نسبت به لوازم دارای بلوتوث قدیمی ایجاد می کنند و مردم بیشتر در معرض این اشعه ها قرار خواهند گرفت. همچنان مدرک قابل قبولی مبنی بر مضر بودن این اشعه ها در دست نیست.

از آنجایی که اشعه های بلوتوث بسیار شبیه به اشعه های وای فای هستند و اخیرا بسیار رایج شده اند تحقیقاتی به صورت ویژه بر روی این اشعه ها صورت گرفته است.

مولدر بیان داشت بنابر نتیجه ی حاصل از تحقیق های اندکی که در این رابطه صورت گرفته است بلوتوث ایمن شناخته شده است.  برای مثال در یکی از این مطالعات که در سال 2014 صورت گرفت و در روزنامه ای مربوط به حنجره چاپ شد مشخص شد بر خلاف سایر اشعه های تلفن همراه، اشعه های بلوتوث هیچگونه تاثیر مخربی بر اعصاب صوتی انسان ندارند.

مطمئنا به هنگام استفاده از تلفن های همراه خطراتی وجود دارد که شامل اشعه ها نمی شود. برای مثال مطالعات نشان داده اند که صحبت کردن با تلفن همراه به هنگام رانندگی با استفاده از هدفون های بلوتوثی می تواند خطراتی نسبت به وضعیتی که فرد به هنگام رانندگی اصلا از تلفن همراه استفاده نکند داشته باشد. چراکه استفاده از تلفن همراه به هر صورتی که باشد می تواند از دقت فرد به هنگام رانندگی بکاهد. همچنین استفاده از هدفون ها چه بلوتوثی و یا هدفون های دیگر برای گوش دادن به موسیقی می تواند به شنوایی افراد صدمه بزند. به علاوه تایپ کردن های طولانی مدت می تواند سبب بروز مشکلاتی در انگشت شست و یا بروز نشانگان تونل مچ دست (سندرم کانال کارپ) شود.