آغاز ثبت نام آزمون EPT دانشگاه آزاد
فوریه 22, 2016آخرین فرصت ثبت نام کنکور کارشناسی ارشد
فوریه 24, 2016اگر می خواهید رفتار جدیدی را در وجود خود پرورش دهید بر خود سختگیری چندانی نکنید.
مطالعات جدید نشان داده اند که اگر برای یادگیری یک مهارت برنامه ریزی شود و زمان مشخصی برای آن در نظر گرفته شود، روند یادگیری نسبت به زمانی که انسان به صورت خودجوش مهارتی را بیاموزد ناخوشایندتر خواهد بود.
جنیفر لابرک، روانشناس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در این رابطه اظهار داشت:
عادات ما در بخشی از مغز ذخیره می شوند که حالت غیر هوشیار دارد این درحالی است که برنامه ریزی کردن برای عادات در بخش دیگری از مغز قرار می گیرند که حقایق و اتفاقات گوناگون را ثبت می کند.
لابرک که یافته های خود در این رابطه را در ماه ژانویه در نشست سالیانه مربوط به جامعه، شخصیت شناسی و روانشناسی اجتماعی در سن دیگو ارائه داد در ادامه بیان داشت:
پس وقتی شما تصمیم میگیرید در رابطه با عادات خود برنامه ریزی کنید در واقع دو بخش مختلف مغز را همزمان به کار می گیرید و این امر سبب بروز اختلال خواهد شد.
این نتایج در افرادی که خواهان یادگیری عادات جدید بوده اند و در رابطه با آنها برنامه ریزی کرده اند دیده شده است. گرچه برای اینکه یک عادت جدید را در وجود خود پرورش دهید به یک برنامه نیاز دارید اما باید توجه داشته باشید که بهترین راه برای رسیدن به این هدف این است که چندان بر خود سختگیری نکنید.
در یکی از مطالعات لابرک و همکارانش یک بازی ویدئویی طراحی کردند که در آن طرز تهیه سوشی به مردم آموزش داده می شد. آنها نتیجه گرفتند که زمانی که مردم چند مرتبه ویدئو را تماشا کردند مراحل تهیه سوشی در ذهن آنها نسبت به زمانی که هیچ توضیح ویژه ای در این باره در اختیار نداشتند ماندگار تر شد.
این نتایج که به ثبت رسیده اند به صورت تصادفی بدست آمدند.
در مرحله اول این آزمایش که مربوط به چگونگی یادگیری مهارت های جدید به صورت خودکار بود محققان مشاهده کردند که در مرحله خاصی از تهیه سوشی، شرکت کنندگان سردرگم و گیج می شوند. برای همین تصمیم گرفتند تا به نحوی به شرکت کنندگان کمک کنند. آنان به شرکت کنندگان گوشزد کردند که دقت زیادی به خرج دهند و به دستور العملی که ارائه می شود توجه کنند چراکه پس از آن آنها می بایست بدون در دست داشتن دستور العمل سوشی را تهیه کنند.
این مسئله تغییر چندانی در نتیجه آزمایش ایجاد نکرد اما سبب شد تا مانع عملکرد شرکت کنندگان شود به صورتی که شرکت کنندگان دیگر به خوبی مهارت تهیه سوشی را یاد نمی گرفتند. در ابتدا محققان با مشاهده این نتیجه گیج شدند اما پس از آن متوجه شدند که اشکال از شیوه آموزشی آنان بوده است.
لابرک در این باره اظهار داشت:
ما با این تغییر کوچک ذهن مردم را مشغول کرده بودیم.
تیم برگزار کننده این آزمایش در مرحله بعد به تعدادی از شرکت کنندگان گوشزد کردند که توجه زیادی نشان دهند و به عده دیگری از شرکت کنندگان دستور خاصی ندادند. آنان همچنین اثر تعداد دفعات پخش ویدئو بر روند یادگیری افراد را بررسی کردند و بررسی کردند که آیا آنان با 10 بار مشاهده بهتر عمل می کنند یا تنها با دو بار مشاهده.
سپس پس از این مرحله آنان یادگیری این مهارت را در شرکت کنندگان بررسی کردند. در این مرحله شرکت کنندگان می بایست پس از اینکه یکی از مراحل تهیه سوشی را می دیدند مرحله بعدی را تشخیص می دادند.
این مطالعه نشان داد افرادی که 10 بار ویدئو مورد نظر را مشاهده کرده بودند نسبت به افرادی که دو بار ویدئو را مشاهده کرده بودند عملکرد آهسته تر و ضعیف تری دارند.
نتایج تحقیقات اخیر نشان دادند که افکار می توانند بر عادات تاثیر گذار باشند برای مثال اگر در رابطه با یک نوع رقص که قصد اجرای آن را دارید و با آن آشنا هستید بیش از حد فکر کنید ممکن است به هنگام اجرا تلوتلو بخورید.
همچنین از افراد شرکت کننده در این آزمایش سوال شد که چگونه روند تهیه سوشی در ذهن آنان ماندگار شد. شرکت کنندگانی که کندتر عمل کرده بودند اظهار داشتند که در خلال انجام این آزمایش از کمبود اعتماد به نفس نسبت به گروه دیگر رنج می برده اند. این کمبود اعتماد به نفس و آگاهی می تواند در عملکرد های گوناگون زندگی افراد اثرات مخربی داشته باشد.
لابرک در این رابطه اظهار داشت:
گاهی افراد نمی توانند عادات گوناگون خود را تغییر دهند چراکه نمی دانند برنامه ریزی ها می توانتد مانع این امر شوند.
واضح است که تغییر عادات بدون هیچگونه آگاهی غیر ممکن است. اما باید از افراط جلوگیری شود. برای مثال پیش از اینکه عادت سیگار کشیدن ترک شود باید مقدماتی صورت گیرد. برنامه ریزی های از جمله تشخیص و آماده سازی روش هایی برای رهایی از این اعتیاد. که اینگونه آماده سازی کارآمد خواهد بود.
نکته مهم و اصلی این است که یک استراتژی برای جلوگیری از افکار افراطی در افراد طراحی شود.
لابرک در آخر اظهار داشت:
در رابطه با عملکردهای زندگی خود با تفکر و آگاهی عمل کنید اما در رابطه با هر قدمی که بر میدارید به صورت مجزا و موشکافانه فکر نکنید.