شهاب های نورانی آسمان، گاهی با صداهای ضعیفی همراه هستند. از آنجایی که شهاب های آسمانی حدود 60 مایل با افرادی که از روی زمین آن ها را مشاهده می کنند، فاصله دارند در نتیحه بسیاری از صداهایی که آنان تولید می کنند پس از گذر چند دقیقه به دلیل فاصله زیاد به گوش افراد ساکن زمین می رسند.

اما این صداها چگونه تولید می شوند؟ شهاب ها با توجه به کدام قوانین فیزیکی این اصوات را تولید می کنند؟

ریچارد اسپالدینگ و چندین نفر از همکاران وی در دانشگاه ملی سندیا، اخیرا در صدد مطالعه این پدیده عجیب برآمده اند. در این مطالعه که به تازگی در گزارش های موجود در مجلات علمی منتشر شده است، آنان اظهار داشته اند که این صداها احتمالا به واسطه نور تولید می شوند.

شهاب ها به هنگام پدید آمدن گاهی چندین برابر از ماه کامل نورانی تر می شوند، چنین تغییر دمایی که سبب تغییر میزان نور می شود باعث می شود تا صداهایی توسط شهاب ها ایجاد شود.

اسپالدینگ و همکارانش در این رابطه نوشتند:

به نظر می رسد در هر مرحله که شهاب روشن تر و نورانی تر می شود، دمای سطح آن نیز بالاتر می رود. این سطح گرم و نورانی به سرعت این گرما را به هوای اطراف خود نشر می دهدو موج های پرفشاری را تولید می کند که همین موضوع سبب پدید آمدن اصواتی می شود.

رنگ های تیره، برگ ها، چمن ها و پارچه های تیره رنگ با سرعت بیشتری نسبت به سایر اشیا این نور را جذب می کنند در نتیجه در مجاورت موارد مذکور صدای شهاب ها بهتر شنیده خواهد شد.

یکی دیگر از این موارد مو ها هستند. مشاهده های اخیر نشان دادند که افرادی که دارای موهای پرپشت تر هستند بهتر و واضح تر صدای شهاب ها را می شنوند.

موهای موجود در اطراف گوش ها سبب می شوتد تا امواج پرفشاری در کنار گوش تولید شود و در نتیجه صدا بهتر شنیده شود و میزان دریافت این اصوات در افرادی که در اطراف گوش خود موهایی دارند به حداکثر می رسد.

اسپالدینگ و همکارانش با انجام این مطالعات نشان دادند که پدیده شهاب نیز مانند هر پدیده دیگری با افزایش دما، این افزایش انرژی را با آزاد سازی نور و صدا نمایش می دهد. الکساندر گراهام بل نیز در سال 1880، با استفاده از همین پدیده موفق به اختراع دستگاهی به نام فوتوفون شد که می توانست کلام را به واسطه ی نور نشر دهد.

منجمان اخیرا اظهار داشته اند که صدای برخی از شهاب ها به دلیل تولید امواجی با فرکانس های کم فقط در فاصله بسیار کم از آن ها قابل شنیدن است. اسپالدینگ و همکارانش اظهار داشتند که این یافته ها در حد نظریه هستند و برای اطمینان بیشتر به مدارک بیشتری احتیاج است.