هنگامی که والدین یکدیگر را ترک می کنند و یا از یکدیگر جدا می شوند؛ بزرگترین دل مشغولی آنان این است که چگونه رفتار کنند تا فرزندان آنان آسیب کمتری را متحمل شوند. آیا فرزندان باید بیشتر اوقات خود را با مادر سپری کنند یا اینکه به طور مساوی با پدر و مادر وقت بگذرانند؟

محققان در مطالعات جدید دریافتند که این کودکان باید اوقات خود را به صورت مساوی با پدر و مادر سپری کنند و حتی به هنگام خواب نیز در منزل هر دو والد به طور مساوی وقت بگذرانند.

با توجه به نتایج این مطالعه که در تاریخ 2 فوریه 2017 در مجله روانشناسی منتشر شد، نوجوانانی که در زمان کودکی به طور مساوی با پدر و مادر خود وقت صرف کرده بودند در دوران نوجوانی روابط مستحکم تری با والدین خود داشتند.

در این مطالعه همچنین مشخص شد زمانی که کودکان اوقات زیادی را با پدر خود صرف کنند، فقدان وجود مادر اثرات مخربی بر روحیه آنان خواهد گذاشت.

ویلیام فابریکس، دستیار پروفسور بخش روانشناسی دانشگاه ایالت آریزونا در این رابطه اظهار داشت:

همچنین مشخص شد هنگامی که در دوران نوزادی و شیرخوارگی، پدران به هنگام شب از کودکان نگهداری کنند این عمل تاثیر مثبتی در کودک و روابط خانوادگی خواهد داشت.

در این مطالعه، محققان بیش از 100 دانشجو را که والدین آنان پیش از سن سه سالگی این فرزندان از یکدیگر جدا شده بودند را مورد بررسی قرار دادند و از دانشجویان خواستند که رابطه ی خود با والدینشان را در زمان فعلی مورد ارزیابی قرار دهند.

علاوه بر این محققان از والدین این دانشجویان نیز درخواست کردند تا اعلام کنند که به هنگام کودکی این دانشجویان تا چه اندازه با پدر و مادر خود وقت صرف می کردند. همچنین میزان این زمان سپری شده، تنها با پدران، در سنین 5 تا 10 سالگی و 10 تا 15 سالگی مورد بررسی قرار گرفت. در آخر نیز از والدین درخواست شد که در کدام یک از سنین یک، دو و سه سالگی کودکان، از یکدیگر جدا شده اند.

محققان دریافتند هرچه دانشجویان در زمان نوزادی و شیرخوارگی خود مدت بیشتری را با والدین خود به خصوص به هنگام شب سپری کرده بودند در زمان فعلی روابط مستحکم تری با والدین خود داشتند.

همچنین دو سالگی حساس ترین سن در میان فرزندان بود بدین صورت که اگر والدین در طول این سن با همکاری یکدیگر به نگهداری از فرزند خود در طول شب می پرداختند سلامت روانی فرزند افزایش می یافت. البته به شرطی که در طی این مدت که پدر و مادر در کنار هم بودند محیط آرامی به دور از مشاجره برای فرزند فراهم می کردند.

محققان در پایان بیان کردند:

با توجه به نتایج حاصل باید گفت که کودکان باید با پدر و مادر خود به میزان مساوی وقت صرف کنند. هگامی که پدران در طول شب و غروب از فرزندان خود نگهداری می کنند از همان ابتدا حس پدری و مسئولین پذیری در آنان تقویت می شود و روابط محکمی با فرزند خود پیدا می کنند. همچنین هنگامی که مادران وجود پدر کودک خود را در کنار خود حس کنند از اضطراب رها می شوند چراکه متوجه می شوند که در مسیر پرورش فرزند خود تنها نیستند و یک همراه دارند.